12 Şubat 2011 Cumartesi

Kardeş / im

Kardeş bir bütünün parçası gibidir, insanı tamamlayandır kardeş. Eğer küçükse evlat sevgisi gibidir onun sevgisi. Yeri doldurulmaz, yeri değişmez asla. En çok kavga edip, en çok üzüldüğün, en çok üzdüğündür kardeş ama en çok sevdiğindir aynı zamanda. Kardeşi olmayanların hissedemeyeceği kadar çok duyguyu barındırır kardeşlik. İyi ki de kardeşim yok diyenler aslında kardeş sevgisini bilmediklerinden söylerler bunu. Kardeş candır, onun bir yeri acısa senin de yüreğin parçalanır. Onu sen ağlatırsın, sen üzersin belki ama bir başkasının üzmesi, ona zarar gelmesi canından can gitmesine benzer.
Benim de bir kardeşim var. Benden 3,5 yaş küçük erkek kardeşim. İlkokula giderken aynı okuldaydık biz ve o okula başladığında içimi kaplayan nasıl bir koruyuculuk duygusuydu öyle. Sürekli takip eder, ona hiçbir çocuğun zarar vermesine izin vermezdim. Bir defasında ben dersteyken kavga etmiş bir arkadaşıyla, düşmüş ve kafası taşa çarpıp yaralanmış. Müdür yardımcısı beni odasına çağırıp bu haberi verdiğinde içimde hissettiğim acıyı hala bugün o günkü kadar hissederim. Ne çok ağlamıştım, ne çok kahretmiştim o zaman. Keşke ben yaralansaydım da o yaralanmasaydı diye isyan etmiştim. Çok ilginç bir duygudur bu kardeşlik. Hem candan candır hem de kıskançlık barındırır içinde. Aslında içerde durumlar daha bir değişiktir. Mesela okul malzemelerimi saklardım hep vermezdim kardeşime. O da hep iki eşit paya ayrılmış yemekten benim payıma düşeni de afiyetle yerdi beni hiç düşünmeden.  Ama insan hem kıskanıp, hem deli gibi kavga edip, hem de ölesiye sevip yaşar kardeşliği.
Kızımın da bir kardeşi olması çok önemli benim için. Çünkü onun bu karmakarışık ama hiçbir şeye değişilmez kardeşlik duygusunu tatmasını çok istiyorum.
Bugün kardeşimin doğum günü. Onu o kadar çok seviyorum ki, kızımdan farkı yok gözümde. Kızıma verdiğim önemi ona da veriyorum. Kızımla ilgili hissettiğim bütün gelecek kaygılarını onun için de taşıyorum. Onun yapacağı her güzel şey benim göğsümü kabartacak, gurur duyacağım. Onun hep mutlu ama çok mutlu olmasını istiyorum. O benim canım, o beni candan ötem, kıymetlim o benim. O benim emanetim ve her daim dua’m. İyi ki var, iyi ki kardeşim var asla tek çocuk olmak istemezdim. Çünkü o benim tutunacağım dal, o benim arkamı döndüğümde güvenebileceğim can.

4 yorum:

neselihaller dedi ki...

kardeş gibisi var mı zaten...hayattaki en büyük destektir hayırlı bir kardeş...

Adsız dedi ki...

çok güzel anlatmışsın kardeşliği kardeşlik bir elmanın iki yarısı olmak gibi,bazen siyahla beyaz gibi ama bağı olan bişey.annem öldükten sonra ablam benim annem oldu yada ben onun annesi daha bir kenetlendik çünkü kimsemiz yok birbirimizden başka.kardeşlik güzel şey bende istiyorum kızımın kardeşi olsun ama bu dünyaya çocuk getirmek düşündürüyor beni :(

Eymen'im dedi ki...

Gerçekten çok güzel bir duygu. Biz de 4 kız kardeşiz. Birbirini seven, sahiplenen. Oğlumun da kardeşi olmasını herşeyden çok istiyorum. Ama oğlum buna hazır değil henüz. Azıcııııkkkkk daha büyümesi gerek sanırım. İnşallah Eymen'imin de kardeşi olur (hatta 2 tane)ve birbirlerini çok ama çok severler. Allah herkesin gönlüne göre versin. Sevgiler...

ÇokBilmiş dedi ki...

ALlah uzun ömür versin kardeşine; yokluğunu göstermesin...