31 Mart 2011 Perşembe

Yine uykuya dair

Uyumak istiyorum artık aralıksız uyumak. Bu benim için bir daha asla olmayacak bir hayal mi gerçekten. Dün bunu iki çocuk annesi bir arkadaşıma söylediğimde artık aralıksız uyumanın sadece gerçekleşmeyecek bir hayal olduğunu söyledi bana.
Delianne tamamen kendisine ait tek başına bir gün geçirme şansı elde etmiş ve film festivali yapmış. Ben olsam uyurdum dedim ama uyurdum hakikaten. Ne çok severim ben “iyi uyuma”yı ama. Karnım çok aç olsa ve uykusuzluktan ölüyor olsam, bana bir ziyafet verseler mümkünse uykuyu tercih ederim şuan. İnanılmaz bir keyif olur benim için hem de ne keyif. Hayali bile harika. Kızımdan sonra bir daha hiç eskisi gibi uyuyamadım oysa. 6 saat aralıksız uyuduğum günler bir elin parmaklarını geçmez. Hele son günlerde ki 9 ay sendromu mudur, anneden ayrılık kaygısı mıdır yoksa bebekçe bir isyan mıdır anlayamadığım o nedenden kızım sürekli uykularımı katlederken.
Uykumu almış halde geçirdiğim 1 saat, uykusuz geçirdiğim 3 saatten daha verimlidir benim için. Bu sebepten şu sıra oldukça verimsiz zaman geçirdiğimi hissediyorum. Başımda hafif bir ağrıyla, gözlerimi kırpıştararak dolaşmaktan da nefret ediyorum. Nescafe 3’ü 1 arada en yakın dostum oldu ki beni daha bir beter hale getirdiğini düşünmeye başladım.
Hayatımın bu ç.s. (çocuktan sonra) evresi bünyeme ağır gelmeye başladı. Yine meğer diyeceğim ama meğer gece yatıp sabah çalan saati susturup uyumaya çalışırken ne kadar bencilmişim uyuduğum uykuya, hiç kadir kıymet bilmezmişim meğer. Ah yine çalacak saatle kalksam da bir saat erken kalksam ama kalkacağım saat belli olsa, ben belirlesem, ben kursam o saati.
Hayalim; akşam olmuş ve kızım tam saatinde uyumuş. Bütün işlerimi halletmiş ve bütün keyiflerimi yapmışım. Sonra kendime ılık bir süt hazırlamış ve içip yatmışım. Bir de uyanmışım ki sabah olmuş ve ben bütün gece deliksiz uyumuşum. Evet HAYALim…
Çalan saatle kalkmaya hasret anne; kızının varlığını her saat başı kalkmaya razı olacak kadar da kanıksamış anne. İsyanım yok; şükrüm çok. Kızımı hiçbir şeye değişmem, onunla uykusuz da olsa en uykulu halimle mutluyum tabi ki. Geçmişte yapıp da şimdi yapamadıklarımı özlesem de bugünün bir gününü geçmişin tamamına değişmem.
Annelik = Çelişkili bir durum.

6 yorum:

ÇokBilmiş dedi ki...

Bugünler de geçeceeeeeek, desem çok mu sinir bozucu olurum :))

İkiz Annesi dedi ki...

Ahhh uyku ahhhh hasretim hasret neredeyse 3 sene oldu:)))

Unknown dedi ki...

HEPİMİZ ANNEYİZ HEPİMİZ UYKUYA HASRET:)
AMA DEDİĞİN GİBİ HİÇDE PİŞMAN DEĞİLİM YİNE DE DOĞURUDUM OĞLUMU:)

firdevs dedi ki...

7,5 yildir kesintisiz uykuyu unuttum :) ama umidimi kaybetmedim . bir gun yine eskisi gibi uyuyacagim :)

Adsız dedi ki...

bende aynı durumdayım .9 aylık bır kızım var.tek ıstegım aksam 10da yatayım ve sabah 10da kalakyım.nerdeeeee :) genede rabbım bebeklerımıze cocuklarımıza can saglıgı versın.

Adsız dedi ki...

kızım 19 mayıs 2007 doğumlu ve ben o günden bu güne bütün gece tam hiç uyumadım..tabi bazen bu dengemi bozuyo ama annelik işte o sabah karşı uykuya dalınca o masum yüzüne bakıp koklayınca bütün sinirim uykusuzluğum halsizliğim gidiyor...tabi yinede bazen bir günde olsa tatil yapmak istiyor insan:))))