Hayatta en nefret ettiğin şey nedir deseler, hiç düşünmeden insan ayırt etmek derim. Sen iyisin benden tarafa, yok sen kötüsün o tarafa. İyi de senden tarafın gerçekten iyi olduğu ne malum. İyiyse bile bu nasıl bir iyilik anlayışı ya da mükemmel insan diye bir şey varda bizim mi haberimiz yok.
Herkesin vardır iyi ya da kötü yanları. Ya da bana göre iyi olan, bir başkasına göre kötüdür. Benim gibi olmayan, benim gibi hareket etmeyen, bana ters hareketlerde bulunanları bir tarafa fırlatayım hatta öyle ki onlara insan muamelesi bile yapmayayım, kendimce iyilerimle, bana uyanlarla takılayım. Ciddi manada nefret ediyorum artık bu tip insanlardan.
Her insanın mutlaka bir güzel yanı vardır, her insanın içinde keşfedilmeye ve yaşanmaya değer bir şeyler vardır mutlaka. Hem herkes aynı olsa, herkes benim gibi düşünse, benim gibi yaşasa, benim gibi baksa, benim gibi görse, bütün yanlışlarımız ortak, bütün doğrularımız ortak olsa ne kadar sıkıcı olurdu hayat. Oysa hayatın renkleridir farklılıklar. Benden en farklı olan insanın bile bana katacak bir şeyi vardır mutlaka inanırım. Yeter ki insan olsun çünkü insanlıktan çıkmış psikopat, cani vs. elbetteki bahsettiğim bu tip yaratıklar değil.
Herkesin kendine göre bir yaşam tarzı vardır. Hiç kimse kimseyle aynı olamaz elbette ama hep benim tarzımda, hep benim gibi insanlar olsun istemem etrafımda. En alakasız olduğum insanla bile sohbet edecek bir şeyler bulabilirim. Çok yakın olduklarımız, çok paylaştıklarımız da vardır arada bir sohbet ettiklerimizde. Önemli olan, insansın sen, ne var ne yok sende, bana verecek, beni anlamlandıracak bir yanın vardır eminim, buyur hayatıma diyebilmektir. Oysa ne kolaydır, çık git hayatımdan, sildim seni, sen bana uymuyorsun tavrı.
Benim felsefem belli, yaradılanı severim yaradandan ötürü. Benimle aynı olan gibi benden farklı olanı da aynı derecede sevebilirim. Yeter ki hayat yolculuğunda bana katacağı tek bir şey olsun, yeter ki o da benim bir tecrübem olsun, hoş bir seda bıraksın bende.
Biriktirmeyi hiç sevmedim, hiç biriktiremedim maddi şeyleri. Bugün varsa şükrederim yerim, yarın yoksa yine şükrederim, sabrederim, beklerim. Tek biriktirmek istediğim şey, insan bu hayatta. Ben öldükten sonra ruhuma bir Fatiha okuyacak kadar insan olsun yeter bana.
3 yorum:
Aynı felsefeyi güdüyoruz demek ki.
Bir de "Benimle denk değil değil" diye düşünenler paranın miktarına , yaşam tarzına göre sana yakınlık kurmaya çalışanlar var sevmiyorum bu tarz insanları.Her dem nerede yediğini,ne aldığını , kaça aldığını anlatır dururlar ve karşıdakini gözlemlerler sürekli O ne almış ben de niye yok derler başka konuları yoktur.Amaçları dost edinmek değil hasetliktir sadece.
Bana göre de önemli olan kim olursa olsun ister zengin ister fakir insan olsun yeter ki..
insan biriktirmek.ama insan evladıysa.kesinlikle katılıyorum tüm cümlelerine.para ne ki arkandan ağlayanın,dua edenin yoksa.
Elbete ki herkes bizim gibi olamaz. Biz de herkes gibi olamayız. Ancak ortak birtakım şeyler de olmalı yaşamlarımızda diye düşünüyorum. Ben, bana uymayan bir insana ancak saygı gösterebilirim. Hayatımda olan insanları artıracağım diye kendini bilmez insanlara yer açamam yaşamımda. O yer, oraya daha layık insanlara kalmalıdır. İnsanları ne kadar uğraşsak da tanıyamıyoruz bazen malesef. Bir süre sonra yaptıklarıyla bizim katımızdaki yerlerini kendileri zaten belirliyorlar. Bu nedenle seçici de olmak gerek diye düşünüyorum. Eğer seçici olmazsak bu hayatta, geçici olmaya mahkumuzdur aslında...Sevgiler...
Yorum Gönder