17 Nisan 2012 Salı

35.Hafta: Hazırlıklar ve Anılar

Hazırlıklar tam gaz devam etti bu hafta. Hastane çantasını tam olarak hazırladım artık. İçeriğiyle ilgili bilgi vermeme gerek yok sanırım çünkü şu an her yerde bu konuda yığınla bilgi var. Zaten çok abartmadım, daha önce de aynı hastanede doğum yaptığım için pek çok şeyi sağladıklarını biliyorum. Gerçi şuan için hiç trafiksiz en az 1 saat uzaklıkta olan hastaneye nasıl, ne şartlarda gideceğimizi heyecanla düşünmeye başladık.

Doğumun başlayışı da herkese göre farklılık gösteren bir konu. İlk doğumumda 40 haftayı doldurduk ve 3 gün sonraki  kontrol muayenemde yol boyunca hafif hafif yoklayan şeyin sancılar olduğu ortaya çıktı. Doktoruma, ben gideyim daha yeni başladı hemen doğmaz gibi garip bir cümle kurduysam da (cümlenin garipliği evimin hastaneye olan uzaklık mesafesinde, nereye gideceğim nerden geleceğim) o hemen odaya almak istedi beni. Yatışım yapıldı, NST'ler dışında yatmadan sürekli gezerek rahat geçirdim sancı evresini. 8 saat sonra da kızımı aldım kucağıma.
Şimdi yine acaba bu kadar yolunda giden, rahat bir doğum yapabilecek miyim diye düşünmeden edemiyorum. Haftalar hızla ilerledi, her hafta yazdığım bu bölümü özleyeceğim sanırım ama “doğum başladı bana dua edin” yazabilecek fırsatım olacak mı meraktayım.

Bu arada uyku düşkünü olduğum halde gece uykularım artık kabusa döndü. Kızımla yattığım öğlen uykuları olmasa ne yaparım bilmiyorum. Gece boyu bir sağa bir sola dön, hangi bilinçaltı ürünü olduğunu düşündüren saçma sapan rüyalar gör, her uyku arası son zamanlardaki en çok bulunduğun mekanı ziyaret et;) şeklinde sıkıntılıyım bu ara. Bir de denge problemi yaşıyorum zaman zaman, özellikle dışarda kırılıp dökülecek riskli reyonlarda eşim aman sen biraz geri de dur diyor:) Bu konuda geçenlerde İkea'da yaşadığımız kırıp dökme ve kırıp dökmenin eşiğinden dönme tecrübelerim var o yüzden temkinliyiz.
Bol bol ağrı, kramp, sancı hafif hafif yokluyor arada. Yalnız tüm bunlara rağmen çok nadir evde oturup dinlendiğimi ve çokça gezdiğimi söyleyebilirim. Kızımı alıyorum elime düşüyorum yollara ve genellikle de eşim iş sonrası gelip buluşuyor bizimle.

Hiç yorum yok: