17 Şubat 2012 Cuma

Tahammülüm Yok

Cehalete tahammülüm yok. Bir kere söyleneni değil kırk kere söyleneni bile anlamamakta direnen, anladığı halde anlamazlıktan gelen kör kütük cahil olmasın etrafımda ne olur... Çok şey istemiyorum ama ben dimi?
Çocuğuna yapmayacağı şeyi yapacakmış gibi söyleyen, yalan vaatlerle istediğini yaptıran sonra da vaatlerini yerine getirmeyen ve çocuğuna aptal muamelesi yapan annelere de tahammülüm yok.
Çocuğa yemek yedirmek için bu yemeği ye sana pamuk şeker alacağım deyip sonra da almamak nasıl bir mantıktır ben çözemedim. Yemek yedirmek için vaatlerde bulunmak zaten ne kadar doğru tartışılır, hadi 3 yaşındaki çocuğa pamuk şeker yedirme düşüncesini de geçtim ama ya yalan söylemek. “Yalancı bir insan nasıl yetiştirilir?”in en somut örneklerinden biri olsa gerek bu, demek ki neymiş her söylenen yapılmak zorunda değilmişin en bariz öğretim şekli.
Sürekli aldıklarından bahseden, geçenlerde surdan şunu aldım, bir de bunu buradan aldım, bak şunda da gözüm var alacağım diye konuşmak suretiyle karşısındaki insanı kendinden bezdirenlere de tahammülüm yok. Banane senin kaç tane ayakkabın olup, hangi renk kıyafetini hangi renk ayakkabınla nasıl bir kombin oluşturmayı planladığından.
Bir de çocuğunu sürekli başka çocuklarla kıyaslayıp hala her çocuk farklıdır, her gelişim farklıdır ki zaten her insan farklıdır kavramını algılayamamış olan annelere tahammülüm yok. Hangi insan tam olarak birbirine benziyor ki, iki çocuk birbirine benzesin. Kendi çocuğu bir şeyi yapıp da karşıdaki çocuk yapmayınca övünen, başka çocuk yapıp da kendi çocuğu yapmayınca dövünen anne profiliyle de mümkünse mesafeyi koruyalım.
Yaramaz çocuğa alkış tutup, çok akıllı bu çocuk ondan bu kadar yaramaz düşüncesinde olana da ya da tam tersi annesi ne biçim yetiştirmiş bu çocuğu diye annesine manidar bakışlar atana da, uslu çocuğa vah vah ezik muamelesi yapana da, sakince etrafında olup biteni inceleyen çocuğu pasif diye adlandırana da tahammülüm yok. Kısaca, davranışına göre çocuğu bir pedagog edasıyla değerlendirip, yargılayan toplum bireylerine tahammülüm yok o yüzden mümkünse mesafe koymaya bile gerek kalmadan birbirimizin varlığından dahi haberdar olmayalım.
En başta ne demiştim, cehalete tahammülüm yok.

4 yorum:

İkiz Annesi dedi ki...

Aynı konulara tahammülsüzüz demek ki..

Adsız dedi ki...

Benim de durmadan kendini ideal anne, ideal eş, ideal evlat şeklinde çevreye pazarlamaya çalışanlara tahammülüm yok.

Unknown dedi ki...

Fena kızmışsın ...
Bunları yapmayan bir allahın kulu var mı acaba bu ülkede.En eğitimlisinden en eğitimsizine kadar hepsi bu çarkın içinde.Doğuştan pedagog halkımız var ,daha ne olsun ?

Ben bir de sokakta gelip beni uyaranlara kılım.Boğasım geliyor, dövmekten beter ediyorum ...Benim çocuğumu benden iyi düşünüyor edaları yok mu , deli oluyorum.İşimiz çok zor, biz onlardan uzak dursak bile dönüp dolaşıp onlar bizi bulur..

Çelebi dedi ki...

Mümkünse bu türlerden ben de almayayım...Bunlar beni de çok rahatsız ediyorlar valla, eline sağlık pek bir beğendim bu yazıyı :))