9 Şubat 2012 Perşembe

25.Hafta: Hızla İlerliyoruz

Geçen haftaki hastalığım devam edince her ihtimale karşı KBB doktoruna gitmeye karar verdim. İlk kez gittiğim bir doktordu ama şanslıydım çünkü hemen ilaç verme yanlısı bir doktor değildi. Ateşim çıkmadığı sürece doğal yollarla geçirebileceğimi söyledi. Tedbir olarak ilaç yazdı ama tavsiye etmedi, kendi kendine geçebilecek gibi görünüyor dedi. Bense doktorun verdiği rahatlıkla bir süre daha katlanırım dedim ve nitekim şuan çok iyiyim.

Kızıma hamileyken yaşadığım tek olumsuzluk ayak ve bacaklarımın şişmesiydi. Sırf bu yüzden son 2 ay daha büyük bir ayakkabı almıştım. Bu arada yeri gelmişken söylemeden geçemeyeceğim, ben hamilelik sonrası ayağı büyüyen gruba giriyorum. İlk hamilelikte bir numara büyüyen ayaklarım bu defa da bir numara büyürse koca ayak sınıfındaki yerim tescillenmiş olacak.

Preeklampsi değildi yaşadığım ama tuzu azaltmamı tavsiye eden doktoruma rağmen tuzdan vazgeçemedim ve doğuma inanılmaz derecede şişmiş ayaklarla girdim. Hala hatırlıyorum doğum sonrası bir kaç gün inmelerini nasıl sabırla beklediğimi. İşte bu hafta, bir akşam oturunca fark ettim ki benim ayaklar ve bacaklar çok hafif şişmiş. Hemen panik oldum çünkü aynı şeyi tekrar yaşamak istemiyorum. İçimden bir ses bundan kaçamayacağımı söylese de bu defa dirayetli olup tuz konusunda daha temkinli olacağım. Yani inşallah olacağım tabi umudum bu yönde.

Diğer yandan, oğlum gayet hareketli, hele ki ben uyurken yerinde duramıyor ve bu da benim gözümü korkutuyor. Doğunca da bu kadar hareketli olursa hem de ben uyurken, çok eğleneceğiz anlaşılan.

Eşimle kendimizi yavaş yavaş hazırlamaya başladık. Nurefşan'la rahat günlerimize yeni yeni ulaştığımız su günlerde ki gittiğimiz bir restoranın oyun bölümü gözümüzün önündeyse bırakabiliyoruz artık yeni bir bebek, uykusuz geceler ve en önemlisi iki çocuk, ozellikle ilk bir yıl bize bugünleri aratacak biliyoruz. Ara sıra bunları konuşarak, durumu psikolojik olarak iyice hazmetmeye çalışıyoruz.

8 yorum:

Havva dedi ki...

İnşallah her şey olabildiğince kolay geçer.. Nurefşan da kardeşine çabucak alışır ve en önemlisi de sizin için kolay ve rahat bir doğum olur...

BALLI LOKMAM dedi ki...

Seni biraz rahatlatıyım, kızım neredeyse hiç hareket etmezdi çok sakin olacak diye düşünürdüm ama amma gel görki doğduktan sonra tam bir yıl uyumadı çocuk. Belli olmuyor yani içini ferah tut:))))

eviminnuru dedi ki...

rabbim hayırlısıyla kucağına almayı nasip etsin

cuckan dedi ki...

aman canım,tuzu kes valla, ya da akşamları ayaklar tavana yap:)
ben de kızım 6 ayını dolduruken kendime aldığım topuklu lamelerime son 2 haftada ve doğum sonrasında büyüyen ayaklarım nedeniyle sadece özlemle bakar oldum. Tek tesellim kızım giyer:)15-16 yıl sonra:)

Ben Kızımın Delisiyim dedi ki...

Havva; ınsallah çok teşekkür ederim:)
Ballı Lokmam; kızım o konuda hiç üzmedi beni oğlumda öyle olur inşallah. Teşekkür ederim:)
Eviminnuru; Çok teşekkür ederim:)
Cuckan;: :))evet bu sefer tuzu kesmeliyim eğer 1 numara daha büyürse dediğin gibi doğum sonrası aldığım ayakkabılara da veda etmek zorunda kalırım:(

Satır Arası dedi ki...

Öncelikle Allah bir sancıda kurtarsın. Hatırlıyorumda teyzemde kuzenimin hamileliğinde tuzu kesmedi-ki hala herşeyi çok tuzlu tüketir- ve bacak-ayak müthiş şişmişti. :)

İkiz Annesi dedi ki...

Her şeyin olunda olmasına çok sevindim canım. Son iki ayda benim de ayaklarım çok şişmişti resmen eşim 40 numara terlik alıp gelmişti bana :) Allahtan benimkiler doğumdan bir süre sonra normale döndüler ..

Deli Anne dedi ki...

Daha iyi olacak inşallah.. başlarda biraz kısıtlanabilirsiniz ama sonra sonra ikisi birlikte oynamaya başlayınca değmeyin keyfime, durumu olacak:)