14 Haziran 2012 Perşembe

Toparlıyorum


Önce oğlum yoğun bakıma girdi ve ben iki çocuklu hayata geç atıldım. İlk günler sorular, üzüntüler ve dualar arasında ne olduğunu anlamadım aslında. Sanki kendi hayatımı yaşamıyor da dışardan başka bir hayatı izliyordum. Sonra oğlum eve geldi ve zamanla iki çocukla baş başa kalıp devam etmeye başladım. İşte ne olduysa o zaman oldu. Bendeki gecikmiş lohusa depresyonu çıktı meydana. Ne yaptım ben, bu iki küçük çocukla nasıl baş edeceğim, kızıma haksızlık olmaz mı bal gibi haksızlık işte, oğlumu sevemiyorum bile işte ona da haksızlık, çok zor çooooook zor diye söylenip durdum.
Bir yandan da en korktuğum şeylerden biri şükürsüzlüğe düşmek olduğu için, şükürler olsun bu dönem geçecek diye telkin edip durdum kendimi. Aslında bu fazla şikayetçi, depresif, olduğu yerden ışık hızıyla kaçıp ıssız bir adaya sığınmak isteyen halim de yabancıydı sanki bana. Hatta bu kişi ben değildim de dışardan izlediğim bir başkasıydı tıpkı ilk günler hissettiğim gibi.

Şimdi… Toparlanıyorum artık. Olayı tamamen kabullenip, evet ben iki çocukluyum ve hatta iki bebekliyim, çok da zor değil planlı programlı hareket edip hayatımı düzenlersem halledebilirim demeye başladım. Sadece eskiden insanlar 5-10 çocuğu peş peşe yapıp nasıl bakıyorlardı gibi sorular gelince deliriyorum hala!

Bugünlerde keyif almaya başladık eşimle iki çocuklu halimizden. Dün arabadan ikisini birden indirirken bizi çok eğlenceli günler bekliyor inşallah deyip gülüştük. Bu arada toparlandığını nasıl anladın diye soran olursa, internet bağımlısı bir anne olarak eskisi gibi bilgisayarı açıp internete girebiliyorum ve hatta bloga bu haftaki ikinci yazımı giriyorum işte daha ne olsun:) Büyük bir toparlanma göstergesi bu ki herhalde benim gibi ev hanımlığından kilometrelerce uzak birinden evi toplayıp yemek yapmaya başladım cümlesini beklemezdi kimse:)

9 yorum:

Unknown dedi ki...

Çok güzel bir yazı, umut dolu, neşeli, hayat ve şükür dolu.

İnşallah daha da güzel, daha da rahat, daha da kolay günler gelecek. Onlar kardeş oldukça siz de daha çok iki çocuklu olacaksınız:)

Evet çok zor, hele sizin durumunuzdaki gibi yardımcı yokken. Ama bravo valla, bu kadar kısa sürede, böyle umut dolu olabilmek, toparlanmak.

Kuzuları öperim:)

Adsız dedi ki...

bende ıkıncı bebek dusunuyorum ama benı korkutuyorsunuz özendırmıyorsunuz . ben selma
mesleğiniz nedir

reyhane dedi ki...

Geçmiş olsun bunlar da geçer..

agresif prenses dedi ki...

herşey çok güzel olacak bak görürsün:)))

sadece biraz daha zaman başka bir şey değil ihtiyacın olan:))

Ben Kızımın Delisiyim dedi ki...

dağlarkızı; teşekkür ederim dediğin gibi zamanla herşey daha iyi olacak. Pek yardımcım yok diyemem aslında kayınvalidem kızımı her istediğimde alıyor ilgileniyor gezdiriyor sağolsun, babaları da evde olduğu sürece kızımla ilgileniyor, temizlik için destek de alıyorum ama kolay değil. Annelik hep bi vicdan meselesi. Bu arada kimse bebekle ilgilenemiyor çünkü oğlum bensiz 5 dk. durmuyor kesinlikle bağımlım benim:)

Selma, Aman dur deme öyle:) biraz daha takip et şöyle açılayım iyice alışayım yeni hayatıma ne özendiricem ben milleti;) Mesleğim moleküler biyolog, hakkımda kısmını okuyabilirsin. Orada bahsettiğim yüksek lisans mevzusu da oğlumun erken gelişiyle uzamak zorunda kaldı.

Reyhan: teşekkür ederim.

Agresif prenses: inşallah çok teşekkür ederim.

Mucit Anne dedi ki...

Merhaba, blog dünyasını ve blog annelerini tanıdıktan sonra takip ettiğim bloglardansın.

Zevkle okuyorum yazılarını. 2.Çocuk düşündüğümüz için daha da takip ediyorum. :)

tijen miriam dedi ki...

kesinlikle toparlanmissin:)gunler hele biraz daha gecsin,bak gor hesey cok daha kolay ve eglenceli olacak,zaman ver biraz kendine..ikiside birden buyudugund ehem cok arasin bu guzel gunleri:)
p.s.bende bir blog actim,guney amerika ve sili´ye dair hersey:)eklermisin benide listene,gelirsen cok sevinirim bende:)
www.holaangel.blogspot.com

Ülkü dedi ki...

Toparlayacaksın tabiki çok sevindim 2 çocuklu kadın seni :) öperim daha da iyi olacaksın sen çok amaa çok güçlüsün biliyorum :)

Ben Kızımın Delisiyim dedi ki...

Hanhıldem: çok teşekkür ederim çok sevindim:)

Tıjen; takıp etmem mı hemen bılgısayardan gırınce alıcam seni takibe çok merak ettim hatta;)

Ulkucum; canım çok teşekkür ederim moral verdın.