Bir Bebekle Dışarı Çıkmak

Açıkcası ben bebeğimle tek başıma bir yerlere gitmeye henüz alışık değilim. Genelde gidilecek yer neresiyse eşimle beraber arabayla giderim. Bugüne kadar kızımla tek başıma gittiğim tek yer yakınlardaki sağlık ocağı o da sadece bir kere. Havalarda soğuyunca iyice bir kırılmıştı cesaretim. Ta ki bugün bize çok yakın oturan bir arkadaşım beni çağırana kadar. Ortam biraz kalabalık olacakmış, telefonda net olarak olmaz gelemem hem hava soğuk hem de kız şimdi mikrop falan kapar dedim ve kapattım. Aradan 5 dk. geçmedi ki neden olmasın dedim içimden, evde çok sıkılmıştım zaten hem biraz hava alırım hem de benim için deneyim olur. Her şey bu cümleyle başladı…

Kızım o sırada öğle uykusundaydı önce düşündüm kızıma ne giydirsem, iki kat mı giydireyim üç kat mı, hava soğuk üstüne bir de hırka altına külotlu çorap, patik mi yoksa ayakkabı mı,  hangi kıyafet olsun şu mu bu mu vs. derken 15 dk. da kıyafetler hazırlandı. Sonra geldik bebek çantasına önce yiyeceği sonra biberonlar en az 2 tane ne olur ne olmaz, termos zaten kaçınılmaz, bezdi, bir takım da kıyafetti, atletti çoraptı mendildi derken bir 15 dk. da öyle tabi, bu arada kız uyandı ben de bunalmaya başladım. Bitmeyecek bu hazırlık dedim herhalde aklıma sürekli şuydu buydu bir şeyler geliyor. Sonra kızıma yemeğini yedirdim, giydirdim sıkı sıkı. Pusetimiz babamızın arabasında olduğu için kanguruya yerleştirdim ama üzerimde bir ağırlık bir ağırlık bu kız ne kadar ağırlaşmış dedim hele bir de yanına hazırladığım çanta bir küçük valiz misali eklenince o kısacık yol bitmez oldu.

Tam 1 saatin sonunda çıkmıştım evden ama bir de kendime baktım ki incecik giyinmişim, hiç kendimi düşünmek gelmemiş bile aklıma. Ha bu arada 2 saat sonra eve döndüm ki zaten öyle olacaktı ve ben küçük valizimden tek bir şeye bile ihtiyaç duymamıştım. Ağlamak istiyorum:)

Gerçi bu hazırlıkları eşimle bir yerlere çıkarken de aynen yapıyorum ama bir de tek başıma olup bütün yük bana binince tam olarak anladım bebekli bir yaşamı. Ama hazırladığım her şey de olmazsa olmaz, öyle bir an gelip hepsi aynı anda lazım olabiliyor hele o yedek kıyafetler çok ama çok önemli benim için. Kızımın üstünde en ufak bir kusmuğa dayanamıyorum hemen değiştiriyorum, günlük hayatta da önüne önlük takıp gezmeyi de sevmiyorum. Fazla pimpirikliyim galiba bu konuda.

Eskiden  yani kızım yokken ben hazırlanırdım 1 saat dışarı çıkmak için şimdiyse kızımı hazırlıyorum 1 saat ve kendimi unutuyorum ama ben bunu da çok seviyorum.!

Bu arada başlık bir bebekle dışarı çıkmak ama ya iki bebek olsaydı ki olabilir de belli olmaz;) ikiz annelerine hayranım;)