Uyku Bölünmeleri

Bahsedeceğim bölünme, biyolojideki gibi bölündükçe çoğalan bir olay değil, aksine bölündükçe azalan ve hatta insanda denge bozukluğuna sebep olan bir durum.

Dün gece saat 01:00-02:30-04:00-05.30 olmak üzere kızımın düzenli uyanmalarıyla uykularım kabusa dönüştü. Yan odadan bir ağlama sesi geliyor ve anne zaten o odadan gelen ufacık bir sesle bile çoktan uyanmış oluyor. O sersem kafayla insan yataktan nasıl kalktığını bilemiyor ama büyük bir hızla bebeğin yanına gidip onu uykuya döndürme mücadelesine giriyor.

Bu durumu kimi her zaman, kimi de zaman zaman olmak üzere yaşamayan anne yoktur elbette. O yüzden bu yazdıklarımı okuyan anne kesimi, bu da bir şey mi anlatıyorsun, bizim doğal sürecimiz bu diyor olabilir. Yani anneler için çok doğal bir durum bu aslında ama benim sözüm anne olmayana ya da çocukları büyütmüş, ununu eleyip asmış ve bugünleri unutmuş olanlara.

Şöyle bir hayal eder misiniz lütfen, gecede 4 kez kısa aralıklarla uyanıp uyuduğunuzu. O öyle bir uyku oluyor ki, hani keşke uyumasam daha iyi dedirtiyor insana. Beyinde elektriklenmeler, kıvılcımlar oluyor bir süre sonra ve nerde nasıl uyuduğunu, ne zaman kalkıp yattığını unutur hale geliyorsun.

Gençliğimde (şimdi çok yaşlıyım ya), uyumadığım uzun geceler olurdu hatta bazı geceler ders çalışıp uykusuz kalır sonrasında da sınava girerdim. O bile bu kadar berbat bir durum değilmiş meğer. Bazen hiç uyumamak yarım yamalak uyumaktan bin kat iyiymiş, bunu da kızımdan sonra öğrendim.

Demem o ki, çoluksuz çocuksuzlar, yükü sırtından çoktan atmış olanlar uykunuzun kıymetini bilin. 6 saat dahi olsa kesintisiz uyumak o kadar muhteşem bir şeydir ki... Üstelik tüm bunları, ara sıra uyku kesintisi yaşayan aslında şanslı gruptan olan bir anne söylüyor, gerisini siz düşünün.