Ayinesi İştir Kişinin

Etrafıma şöyle bir bakıyorum ve yaptığı işi ciddiye almayanların ne çok olduğunu görüyorum. Oysa insan bir iş yapıyorsa eğer, ne iş olursa olsun hakkını vermeli öyle değil mi?

Bir şeyi yapıyorsan ciddiye alacaksın ve hatta sevmesen bile. Bunu özellikle vurguluyorum çünkü sevmediği işi yapan, aslında çok farklı yetenekleri olduğu halde içinde bulunduğu işin içine girmiş ya da sürüklenmiş kişilerin varlığı da bir gerçek. Yine de, eğer bir işi yapıyorsan o işin tüm sorumluluğu sana aittir. Sevmediği işi yapmak bir insan için gerçekten çok zordur, belki seven birine göre kat kat daha yorucu gelir ama eğer bu yola girildiyse bu sebebin altına dahi sığınılmamalıdır.

Baştan savma yapılmış ya da dalga geçer gibi hafife alınmış işlerin ne kişinin kendisine ne de bir başkasına hayrı olmuyor ne yazık ki. Üstelik bunun en kötü tarafı da, zaman denen en kıymetli kavramın heba edilişi.

Demem o ki, ya doğru düzgün yapmalı işini, ya da hiç yapmamalı. Yaparak ortamda kalabalık da etmemeli. Yaptığı işle birilerini yoran ve gereksiz vakit alanlar aslında bir köşe de durup seyretseler daha faydalı olurlar diye düşünüyorum.

Yaptığım her işi ciddiye alıyorum ben, şimdi burada oturmuş şu yazıyı yazıyorsam da ciddi ciddi yazıyorum. Düşünüyorum üzerine, eksisini artısını değerlendiriyorum. Sonuçta ben buna vakit veriyorum, zaten çok kısa olan, zaten nasıl geçtiğini bile anlamadığımız zamanın değerli dakikalarını döküyorum buraya.

Zaman harcanan her iş kıymetlidir ama ciddiye almak koşuluyla. Amiyane tabirle, dalgasına yapılan her şeyin yarı yolda kalacağı gerçeği gibi, düzgünce yapılan her şeyin de eninde sonunda değer göreceği muhakkaktır. O yüzdendir ki, her işte birileri hep daha ön planda, daha adı anılır ve daha çok bilinendir.

Bugün hangi iş olursa olsun, onunla ilgili akla ilk gelen isimler vardır. İşte onlar, yaptıkları işi ilk önce ciddiye alan ve o işin hakkını veren, o işi yürekten seven insanlardır. Birisinin yapabildiğini herkes yapabilme potansiyeline sahiptir buna inanırım ben, yeter ki ciddiyetle istesin ve elbette severek yapsın. Ve lütfen, ne bana denk gelip beni, ne de toplumun diğer bireylerini gereksiz yere meşgul etmesin.