Kızıma neler oluyor

Kızımdaki hızlı değişime adapte olmakta güçlük çekiliyor. Bugüne kadar olmadığı kadar güzellikleriyle bugüne kadar vermediği kadar sıkıntısıyla son günlerde coştu.

Önce iyi şeylerden bahsetmek istiyorum. Profesyonel olarak emeklemekle birlikte, her yere rahatça tutunup ayağa kalkıyor artık. Koltuk kenarlarında sıralıyor hatta tutunduğu şeyler arası geçişler yapıyor. Sanırım annesi gibi erken yürüyecek bu kız. Bir çenesi düştü ki aman Allah’ım, tam bu kız pek ses çıkarmıyor yoksa geç mi konuşacak diye beynime parazit yapmaya başlamıştım ki susmaz oldu. Baba demeye başladı ama şuan bende dahil herkese baba diyorJ Müzik duyunca ileri geri sallanarak oynuyor, kollarını uzatıp beni al hareketi yapıyor, gel kızım deyince hemen geliyor ki o gelişine ölüyorum. El sallayınca el sallıyor, elimi açıp çak kızım diyorum çakıyor. Bir de ikimizin özel bir hareketi var buna da deliriyorum. Ben işaret parmağımı uzatıyorum o da uzatıyor ve işaret parmaklarımız dokununca gülüyor.

Kısaca artık bir yanıyla inanılmaz keyifli hal aldı bebekli hayat. Her an beni mest eden bir varlıkla yaşıyorum.

Veeee işte tüm bu güzelliklerin yanında benim gündüz 3 saat uyuyan, gece 12 saat uyuyan ama uyumayı da seven hatta yatağına koyunca kendi kendine uykuya dalan kızım artık yok. Gündüz uykularına hala inanamıyorum çünkü saat 12’de ve 15’de yatağına yatırıp emziğini verirdim kendi kendine uyurdu. Şimdiyse gün boyunca sadece 20 dk. uyuduğu oluyor. Evet işte 20 dk.L üstelik uyutana kadar akla karayı seçiyorum yatırdığım an hemen kalkıyor ayağa ve uykusu bile olsa yatağında oynamaya başlıyor. Ayağımda sallayıp uyutmuyorum özellikle çünkü buna alışmasından çok korkuyorum. Geceleri de uyusa bile arada mutlaka uyanıyor. İlk uyanmasında emziğini veriyorum hemen uyuyor. İkinci de uyanır uyanmaz gözleri kapalı ayağa kalkıyor ve ben tekrar yatırıyorum uyumaya devam ediyor. Üçüncüsünde gece saat 3-4 civarı oluyor kesinlikle uyumuyor ve mama veriyorum uykuya dalıyor. Bir süre sonra tekrar uyanıyor ve koynuma alıyorum o şekilde uyuyor. Yatağına koyunca tekrar uyanıyor ve ben o uykusuz halimle onu koynuma alıyorum sabahı beraber ediyoruz. Kısaca bu uyku sorunları tam bir rutin halini aldı yani bu kadar düzenli bir uyku problemi var.

Ben mi bunalımdayım artık. Eşim, stres olma takma bu kadar çocuğa yansıyor diyor ama ben özellikle gündüz uyumadıkça deliriyorum. Onun uyumamasına ben dayanamıyorum. Bu durumda da her işi beraber yapıyoruz, bütün ödevleri beraber hazırladık. Tabi o yardım etmekten çok klavyede nasıl bulduğunu hala anlayamadığım tek tuşa basıp bütün sistemi altüst etme kabiliyetine sahip. Ben arasam bulamam onun bulduğu tuşları.