Yasaklar...

Aslında sürekli olarak bir şeylerin yasaklandığı bir ülkede yaşayan bir insan olarak çokta tuhaf gelmedi bu durum bana. Öteki berikini çekemeyip kendince aslında çok komikçe yasaklar koyar, gün gelir beriki ötekini çekemeyip yine kendince ama yine komikçe yasaklar koyar. Böyledir işte düzen, biz böyleyiz. Biz diyorum çünkü benim yasakçı olmamam eğer ki bu genel zihniyet için bir anlam ifade edemiyorsa ve yasaklar devam ediyorsa biz kavramının içine hepimiz giriyoruz demektir.
Blogger’da yasaklananlar listesine girdi sonunda. Kimin ne kadar haklı ya da haksız olduğunun hiçbir önemi yok aslında. Orada bloglarına yıllarca emek vermiş bloggerlar var. Orada herkesin emeği, oturup da gözünün nurunu döktüğü yazılar var. Hadi benim gibi günlük gibi tutanları geçtim gerçekten çok önemli ciddi işi olanlar hatta blog yazarlığını bir meslek haline getirmiş insanlar var. Zaten son dönemde blog yazarlığının da artık bir meslek kategorisine girmesiyle ilgili tartışmalar sürmekte. Kısaca “emek” var işte ötesi var mı? Birilerinin yaptığı hatayı milyonlara indirgeyip kurunun yanında yaşta yanar zihniyetiyle gerçekleşen bu yasak emeğe saygısızlık değil de nedir?
Sonuç olarak blogunu taşıyarak kurtarabilen şanslı gruptanım ve mutluyum. Eğer kurtaramasaydım çok üzülürdüm ve şuan kurtaramadığı için üzülen pek çok insan olduğuna eminim. Blog yazarlığında çok yeniyim ama seviyorum ben bu işi.