Bu nazar benim nazarım!

(Not: Bu yazı anne-babalar dışında okuyanlara garip gelebilir.)

Kızım kış başında bir hastalık atlattı ama sonrasında hep çok iyiydi. İçimden ayları sayıyordum Mart ayını da atlatırsak bu kışı başarıyla geçirmiş olacağız diyordum. Dile getirmeye korkuyordum, kendime bile söyleyemiyordum ta ki geçen haftaya kadar. Tutamadım işte çenemi, bir konu arasında kayınvalideme maşallah Nurefşan’a bu kışı hastalıksız atlatıyoruz dedim. Demez olaydım..

Günlerden dün sabah; kızım da gece çıkan ateşi dişten diyerek fitille atlattık ama sabah bir ses kısıklığı, hafif öksürük, burun akıntısı ve ateş. Hemen tutuştu eteklerim, eşimi çağırdım doktora gittik. Doktor mevsimsel grip dedi ama daha önceden idrar yolu enfeksiyonu geçmişi olduğu için bir idrar tahlili ve genel bir kan tahlili istedi, bir de şurup verdi. Kan tahlili acılı da olsa tamam da ah o idrar tahlili, torba takılıp çişin beklenmesi.

İşin en kötü tarafı haftaya 2 tane sınavım var ve Pazar günü ÜDS’ye gireceğim yani durumum çok vahim. Dünkü ve bugünkü derslere de sınavdan önceki son dersler olması sebebiyle mutlaka gitmem gerekiyordu üstelik. Neyse dün torba takıldı ve 2 saatlik bekleme sonunda çişten eser yoktu. Emzirme odasına gir-çık, kızın altını aç-kapa bana gına gelmişti. Kızımın genel durumu gayet iyi, ateşi de düşmüş, sebzesini yemiş, uykusuzluktan ölen bir hali vardı. Derse son 1 saat de olsa gitmem gerekiyordu ve bu çiş meselesinden pes edip onu uyumuş vaziyette eve bırakıp gittim okula. Aklım kızımda ama gitmeye mecbur halimle gittim. Zaten o da hem hastalık hem yorgunlukla 2-3 saat uyumuş, geldiğimde yeni uyanmıştı.

Ve dün gece; kızımın ağlamasıyla uyandım bir de baktım ki ateşler içinde. 38.5 ölçtüm ateşini ve biraz düşürmeye çalışıp fitil verdim ama eşimle sabah erkenden gidip idrar tahlilini vermeye karar verdik.

Ve bugün; dersim çok önemli, sınavlarıma çalışamıyorum, kızım hasta. Sabah erkenden gittik doktora ve malum torbayı taktırdık önce. Sonrasında doktora büyük bir panikle kızımın ateşi hep çıkıyor, kan tahlilinde de CRP:25 çıkmış, durum çok vahim şeklinde sızlanınca o da ah siz anneler ne paniksiniz dedi. Ateşin 2-3 gün düşmemesinin normal olduğunu, CRP’nin kimi zaman 100’lerde bile dolaşabildiğini ve çok da yüksek olmadığını, viral bir enfeksiyon geçirdiğini ama idrar yolu enfeksiyonu yoksa antibiyotik yüklemek istemediğini söyledi. Aslında bazı doktorlar gibi hemen antibiyotiği dayayan bir doktorumuz olmadığına seviniyordum ama bir yandan da kızımın ateşlenmesine dayanamıyordum ki bahsettiğim ateş henüz 38.5’in üzerine çıkmadı. Abartıyorum ama anneyim ve alışık değilim ki böyle durumlara. Keşke kendim böyle hasta olsam hiç bu kadar dert etmem.

Başladık çiş beklemeye. Tam 11:00’den 15:00’e kadar bekledik. 1 bardak çay, 1 bardak kahve ve tükenen enerjimle diyetime rağmen hayır diyemeyeceğim bir Pelit pastası. Önce hastane içinde bekledik yok, sonra Cafe’ye indik yok, sonra arabayla turlayıp kızıma öğlen uykusu, sonra yarım pasta. Bütün bunlar esnasında hava sıcak ve kızımın hafif ateşi var o yüzden bacakları zaten açık ve her ortamda en fazla 10 dakikada bir çok basit iki hareketle saniyede bezi açıp torbayı kontrol etme özelliği kazanmış bir anne.

En son hastanenin boş emzirme odasında eşimle beraber çiş yaptırma çalışmalarımızı hatırladıkça gülüyorum. Daha önce bardaktan bardağa su boşaltma hareketi denemiş olup başarısız olan eşim bu sefer musluk başında suyu açmış ve su sesiyle çişin geleceğine inanıyordu. Bense dünyada çiş üzerine bestelenebilecek en harika şarkıları söylüyordum kızıma. Bu şarkıların konusu başka bir konu olsaydı prim yapardı, o kadar başarılıydım yani. İşte tüm bu dışarıdan delirmiş bir çiftin bebeklerine yaptığı işkence şeklinde yorumlanmaya müsait durumda zafer bizim oldu. Zaferle beraber yaşadığımız sevinçse görülmeye değerdi. Bu yazıyı anne-babalar anlar dedim çünkü bir bebeğin yaptığı çişe büyük ikramiye kazanmış gibi sevinme mantığını bir tek onlar bilebilir. Diğerleri durumun psikolojik açıdan değerlendirilmesi gerektiğini bile düşünebilir.

Ve şuan;  kızımın hafif ateşi var ama çok yüksek olmadıkça fitil vermek istemiyorum. İdrar tahlili sonuçlarımıza göre antibiyotikli günler bize görünebilir. Bu arada bugünkü ders kaçtı tabi ve ben hem öğrenci-hem anne olmanın nasıl bir durum olduğunu ilk kez bu kadar derinden hissediyorum.

Allah herkesin bebeğine sağlık versin. En basit hastalık bile bebek olunca çok zor.