27.Hafta: Kendini Fazla Yormamalı

Bu hafta itibariyle 3. Trimester'a girmiş bulunuyorum. Son kavşak diyorum artık çünkü göz açıp kapayıncaya kadar geldik bugünlere, bundan sonrası da uzun sürmez sanmıyorum.

Bu hafta biraz ağrı yaşadım, hele ki bir akşam beni yataklara düşürecek kadar şiddetliydi. Tecrübeli olduğum için pek panik yapmıyorum ve o gün hani pek ev işi yapmayı sevmesem de iş yapasım tutmuştu. Sürekli ev işi modunda değilimdir ama olduğumda da pek durmak bilmem. Sanırım artık ev işi olayını düzen ve ciddiyete oturtmam gerek. Ara sıra bir yardımcı dahi gelse bir kadının evde yapacağı şeyler bitmez.

Artık pek iş yapamıyorum kısaca, mesela eşimin 3 tane gömleğini yeni ütülemiş oluyorum ki belime ağrı giriyor ya da o gün olduğu gibi biraz abartırsam nakavt oluyorum. Bundan böyle daha dikkatli olacağım. Pek evhamlı bir tip değilimdir ama bu ağrılardan sonra kendimi erken doğumu araştırırken buldum. Allah korusun öyle bir riskim yok çok şükür, her kontrolde her şey yolunda görünüyor ama belli olmaz elbette. Hafif bir korku düştü içime, bu tip bir şey olsa hiç hazırlıklı olmadığımı anladım. Oysa insan hamileyse her şeye hazırlıklı olmalı değil mi? Sağlıkla 40. Haftayı da buraya yazarım inşallah diye diliyorum.

Bu arada içerdeki o kadar hareketli ki, bazen dışarı fırlayacak sanıyorum hatta hiç durmayacak gibi geliyor. Yeri daralınca nasıl olacak, o zaman bana neler yapacak şimdiden meraktayım. Bir de bu sıra gülmekten, öksürmekten ve hapşırmaktan nefret ediyorum. Bu özellikle ikinci hamileliklerde daha sık yaşanan bir durummuş, ne mi? O kadar detaylı açıklayamayacağım burada ama bunu yaşayan anne adaylarının beni anladığına eminim. Anlayan varsa anladım desin;)