Yoğun geçen bir haftanın içindeyim. Tezimle ilgili bir seminer vermem gerekiyordu ve çok şükür ki hallettim. Uzaktan hoş görünüyor ama bir yanda çocuk, bir yanda hamilelik, bir yanda okul ve bir yanda da yazma tutkusu olunca insan zaman zaman zorlanıyor.
Hamileliğim pek kolay gitmiyor bu sıra, çok fazla ağrım var. Oturduğum yerden kalkarken sürekli ağrılar giriyor, bazen yürümekte zorlanıyorum. Kendimi korkutmak istemiyorum ama bilgisi ya da tecrübesi olan varsa beni korkutacak da olsa aydınlatabilir. Pazartesi doktora gidiyorum, durumumu anlatıp nedenini soracağım. Çünkü kızıma hamileyken hiç böyle olmamıştım, hele ki 20. Haftada.
Belli bir düzeyde ağrı ve hatta kasılma zaten olabilir ama bendeki biraz normalin dışında gibi geliyor. Aslında kendimi çok yorduğumu da düşünmüyorum, evdeyken kızımla gündüzleri uyuyorum mesela. Sadece okulda olduğum günler fazla yürüyüp, fazla enerji sarf ediyorum. Hamilelikte yürüyüş kadar güzel bir spor da yok ki, daha şimdiden yürümekten bu hale geliyor olmamalıyım.
Kısaca, kafamda sorular, kendimi fazla dinlememeye çalışmalar ama bir yandan da içimde gizlenen korkularla dolu bir hafta geçirdim ve hala da geçiriyorum. Yapmamam gerekip de yaptığım tek şey, kızımı kucağıma almak olsa gerek ama onu da evde yalnızken nasıl yatağına koyup çıkarabilirim ki. Her halükarda kucağıma almam gereken zorunlu haller mevcut, üstelik onu kucağıma almaktan ne vicdanen ne de kalben vazgeçemiyorum.
Bir diğer yandan, bebeğimin nasıl bu kadar hareketli olduğuna şaşırıyorum. İkinci hamilelik olunca, insan ister istemez ilkiyle sürekli bir karşılaştırma durumuna giriyor. Kızım hiç böylesi hareketli değildi, oğlumsa içerde çok eğleniyor anlaşılan. Hele ben bir uzanayım, şöyle bir uyumaya koyulayım daha da aktifleşiyor. Kelimelerin ifade etmeye yetmeyeceği kadar harikulade bir duygu bu. Sırf bu yüzden insanın hamile kalası gelir, burada da çaktırmadan teşvik ediyorum herkesi:).
4 yorum:
ne tatlı, tuhaf, bana uzak ama güzel bir yazı:):)
Ay Allahım böyle mi oluyor hamilelik. hem korktum hem özendim hem heveslendim ama bir sorun var ben evli değilim:):)
umarım korkulcak bir şey yoktur..
Yazdığım onca yorum uçtu gitti. Bu blogspottan bazen nefret ediyorum. Ben senin yerinde olsaydım ne yapardım diyorum. Düzenli olarak gittiğim doktorumla konuşur, durumun bir evhamdan ibaret olmadığını anlatırdım. Ciddiye alsın ve ne yapmam gerektiğini söylesin isterdim. Kolaylıklar diliyorum. Sevgilerimi yolluyorum.
Amak-ı :Hayal; gün gelip sende yasarsın inşallah ve bize o gün yazacaklarına da şahitlik etmek düşer:)
Kalemsız; dediğim gibi pazartesi doktordayım ınsallah çok teşekkür ederim:) Sevgiler.
bence doktorunuza rahim ağzı yetersizliğinin olup olmadığını sorun.bi ölçüm yaptırın.benim de bir oğlum var.ancak 2. sini bu sebepten kaybettim.19 haftalıktı.evhamlanmayın ama tedbir alın diye yazdım.
Yorum Gönder