Bazen çok ağlayasın oluyor ama ağlamıyorsun ve gözlerinde bir bulutla kalakalıyorsun. Bazen çok acıyorsun, çok özlüyorsun , hem zaten çok seviyorsun ama bir daha… işte bir daha diye bir şeyin artık olmayacağını bildiğin için yanıyorsun. İnsan olmanın en güzel yanı ne diye sorsalardı cevabım, çok mutlu olabilmek ve çok acı çekebilmek olurdu. İnsan olmanın en insan yanı hem gülüp hem ağlayabilmek. Efkarlıyım ama yan odada bir prenses yatıyor ve az sonralarda uyanabilir, acıkabilir, kucağımı isteyebilir… O olmasaydı eğer hadi derdim vuralım kendimizi sahile, yanımızda bir de nargile, önümüzde en demlisinden bir küçük bardak çay… of of hayali bile o kadar güzel ki. Ama sadece hayal çünkü yan odada sadece bana bağımlı bir prenses uyuyor. Ben o doğduktan sonra en acı çektiğim günde bile onun gözlerine bakıp gülmek zorunda kaldım, ben ondan sonra hiç efkarın dibini bulamadım, ben ondan sonra nargile de içemedim ve bu hayalin kıyısından bile geçemedim. Ben ondan sonra yüzümdeki gülümsemeyi hiçbir zaman eksik edemedim.
Ama ne güzel şiirdi o öyle hani Yusuf Hayaloğlu’nun Neylersin şiiri…
Şimdi kulağımda o şiirden bir mısra;
Bize hep acılar kaldı, bize hep yağmur
Unutmasan bile artik unutur gibi yapacaksın
Ve buruşturup buruşturup attığım kağıtlarda
Hiç bitiremediğim bir şiir olarak kalacaksın…
Unutmasan bile artik unutur gibi yapacaksın
Ve buruşturup buruşturup attığım kağıtlarda
Hiç bitiremediğim bir şiir olarak kalacaksın…
………..
6 yorum:
gece gece demlenmiş kafa.olur ara sıra.bunlar da geçer be güzelim.ömür dediğin bir kuş.pııır diye uçacak anlamayacaksın.ağla ,açılırsın.yüreğe en iyi gelen o çünkü.öptümmm.
Hayallerin tabi ki çok güzel ve yaşanılası. Umarım en kısa zamanda fırsat bulup yaparsın dilediklerini. Ancak birçok blogcu annenin bu sitemlerine tanık oluyoruz. Ben mi bi garibim anlam veremedim hâlâ ama, geçmişe özlem duymak ya da çocuksuz hayaller kurmak yerine çocuğumuzun da içinde olabilecek şeyleri hayal edip mutlu olmak daha iyi değil midir? diye düşünüyorum naçizane. Zaten doyasıya yaptık yapacağımızı bıdıklar yokken. Şimdi başımızdan savarcasına hayale dalmak bana insafsızlık gibi geliyor. Biraz daha büyüdüklerinde onlar da bizim olmadığımız hayaller kuracaklar. O zaman üzülmeyelim değil mi? Büyüyünce zaten kuş misali yalnız uçacaklar. Şimdi olabildiğince birlikte olalım yavrularımızla. Kendimizden pay biçelim biraz da. Sevgiler canım...
Eymen'im ben her daim artık yapamadıklarımı özlemeye devam edeceğim özlemek bile güzel geliyor bana.. keşke çocuğum olmasa da yapabilsem gibi bir yaklaşımım zaten olamaz, elbetteki kızımın olduğu her anımla çok mutluyum, bu hayaller için onun saçının tek telinden vazgeçmem.
Ama şimdi kurduğum bir hayalle de kızımı başımdan savmış gibi insafsızlık yaptığımı düşünmeye başlarsam eyvah eyvah gelmez bunun sonu, ay hayatımızın komplesi zaten onların bir de hayallerimizin komplesinide mi onlara adayacağız:)) bu kadarı bana fazla gelir bu konuda bu düşüncene katılamıyorum o yüzden;)
sevgiler..
gülçin haklıymış, bir biyolojik silahtan bahsetmişti :)) değil mi hayallerimiz bari bizim olsun, haklısın...
hem de ne haklı:))))
Doğrudur tabi. Katıl diye yazmadım canım. Sadece benim düşüncelerim. Ben çok alıştım oğlumla olmaya ve onsuz plan yapmamaya. Ondandır. Dedim ya ben mi bir garibim diye. Belki de normal olan sizin düşüncenizdir ancak yine de ben böyle düşünüyorum. Sevgiler canım.
Yorum Gönder