Çalışan annenin genelde belli bir işi ve iş yükü vardır. Çalışma saatleri bellidir, düzeni vardır. Çocuğunu bırakmak zorundadır, sabah gider akşam döner. Onun hayatı da çok yorucudur aslında. Eğer şanslıysa çok sevdiği ve keyif aldığı bir işi vardır, belki zorunludur, belki sadece istediği içindir, belki kariyer amaçlı ama bir şekilde o da aklında gün boyu çocuğuyla yaşar.
Peki ya okuyan, üniversitede kariyer yapan anne? Hele ki lisansüstüyse ne yapar. Hazırlaması gereken tonla ödev, sunum, projeyle beraber bitirmesi gereken bir de tez olan anne ne yapar? Hele benim gibi daha dün ay ben nasıl gideceğim, ay ben kızımdan ayrılamam, ay ben azcık bi ders alayım bitiririm işte 5 yılda modundan okula gidip işin içine girdikçe kendini Tübitak projesine asistan olmak için danışmanına yalvarırken bulan kişi ne yapar? Hele bir de blog yazma bağımlılığı kazandıysaJ
Kendimden anlatıyorum bu da çok zor. Yapmam gerekenleri yapmak için kızımın uyumasını beklemekten başka hiçbir şansım yok. Gündüz o uyurken evin düzeni, yemek vs. hallolması gereken işler var zaten. Akşam da ya oturup bir keyif yapmadan bunları yapmak zorundayım ya da o keyfin ardından gecenin derinliklerine uzanan bir çalışma zamanı oluşturmalıyım. Gecenin derinlerine girdikçe sabah kızım sayesine hiç değişmeyen kalkış saatleriyle bir zombi modu kaçınılmaz son oluyor. Dolayısıyla daha şimdiden böyleyken yarın öbür gün çalışan anne gibi hem tüm günümü verip hem de evde ders çalışmaya devam edince nasıl olacak diye düşünmeden edemiyorum.
Yani zor, emeksiz yemek olmaz ama çok emek lazım çok… neyse benim ders çalışmam lazım ama uykum geldiJ
7 yorum:
Sabır gerektiren bir yolda azimle ilerlediğin için tebrik ederim arkadaşım.
Allah kuvvet versin.
Sevgiler..
çok teşekkür ederim ikiz annesi:)
sevgiler..
Ben de aynı yolda ilerliyorum şimdilik ama nerede patlar bu lastik bilemiyorum. Hem fiziken hem de ruhen çok kuvvetli olmak gerekiyor. Kolaylıklar diliyorum, ikimize de :)
sen master derdinde,ben ikinci bir üniversite.gerçi açıköğretim ama sonuçta çalışmadan bitmez o okul.bir de tam final zamanı işe dönmeliyim.iki çocuk,iş,okul .sence nasıl yürür.ahhhhhh şimdiden afaganlar bastı.
çokbilmiş ve sitare bende hepimize kolaylıklar diliyorum..
Merhaba Nurefşan'ın Annesi
Ben ikizlerim 3 aylıkken yarım kalan yüksek lisansımı tamamlamak için kollarımı sıvamıştım. Üstelik İzmir'de yaşıyorum ama üniversitem Ankara'da. Akşam saat 10 da yatım 2 saat uyur
sonra 12 den sabah 5 e kadar çalışırdım. Bir yandan gece uyanan ikizlerimi ezmirmem
uyutmam gerekiyordu. Aylarca sürdü bu tempo ve ben ben olmaktan çıktım. Çok agresif ve bunalım içindeydim ama başardım. Tezimi verdim ve şimdi bu dönem üniversitede misafir öğretim görevlisi olarak işe başladım. Yani diyeceğim, istek ve azim olunca her şey oluyor. Sana da güç
kuvvet
moral ve başarılar diliyorum.
kolay gelsin,
ama gayet azimli gordum sizi! basarilar!
Yorum Gönder