Güncelleme

Gündüz uykusu: Bugün hiç yoktu.

Gece uykusu: Dün gece 12’den 04:30’a kadar nöbetteydik.

Dişler: Sürekli eli ağzında ağlıyor özellikle gece uyanınca ama ben çözemedim artık. Hangi dişler, nerdeler, ne zaman gelecekler düşünmekten yoruldum.

Hareket: Bir bebek yatağa konduğu anda ayağa kalkar mı hele ki gece uykusundan uyanır uyanmaz ayağa kalkar mı? Refleks gibi sanki anında tutunup kalkıyor. Tamam ilk zamanlar iyi hoştu ama bu kadarı da fazla.

Anneyle ilişki: Anne delisi, çılgını, yapışık ikizim benim. En mutlu olduğu an kucağımdaki an. Bir de şimdi gel beni kucağına al edasıyla çokbilmiş bir ifadeye bürünüyor yüzü sanki mecbursun sen buna hadi anne der gibi.

Oyuncak: Dün bir bebek mağazasını gezerken onca oyuncağın içinde gözü bendeydi hep bende. Yaramaz toplar aldık ve sabahtan beri kavrasın diye uğraşıyorum ama yok, sadece kucağımdayken oynuyor. Korkuyor cidden, hele ki oyuncakla baş başa kalırsa bir çığlık atıyor ki inanamadım. Ağlaya ağlaya peşime geliyor. Her bebekte var mıdır bu tepki yoksa Nurefşan’a has bir durum mu bu?

Emzik: Uyurken alıyordu en azından uyumasını sağlıyordu ama şimdi onu da kabul etmiyor. Yatırınca ağzına koyuyorum püskürtüyor hemen hatta eline alıp yataktan dışarı atıyor.

Yemek: Eline bir şeyler verip onlarla oyalanırken yedirebiliyorum. Yoksa tadına bakmak için bile açmaz oldu ağzını.

Yaramazlık: Eline peçete geçirirse hiç vakit kaybetmeden yemeye başlıyor. Duvarlara tutunup prizlere ulaşmaya başladı bile.