5 ay geçti hem dolu dolu yorgun, mutlu, sevgi dolu hem de çok hızlı geriye bakınca herşey ne kadar da çabuk geçti diyorum. Kelebeğimin doğum anı geliyor aklıma doğar doğmaz kucağıma geldiğinde o kadar çirkin şeyin;) bana dünyanın en güzel bebeği gibi gelmesi geliyor hatta o anda etrafımda ebe, hemşire, doktor, görevli kim varsa gösterip delirmiş gibi bakın bakın benim kızım ne kadar güzel dimi deyişim geliyor.. gülümsüyorum.. her halin an be an geliyor aklıma o minicik halinle kollarımın arasında kayboluşun, nereme koysam orda tık diye uyuyuşun, bana gülmen bana bakman beni görmen için çırpınışım ve daha bir sürü şey. Sen şimdi hala benim küçücük bebeğimsin ama o günlerden bugünlere de ne çok değişmissin diyorum. Artık beni gördüğünde ağzını kocaman açarak gülüşün var, seni kucağıma almak için yeltendiğimde gösterdiğin mutluluk, her sabah erkenden uyandığında ben o uykusuz halimle başına geldiğimde o muhteşem gülüşünle bana bütün uykusuzluğumu bir çırpıda unutturuşun hatta o kadar uykum olmasına rağmen bi daha hiç uyumaya gerek duymayacak kadar enerjik oluşum...
Peki şimdilerde neler mi yapıyorsun? Emekleme çalışmalarına tam gaz devam ediyorsun ah bir emeklesen başıma ne işler açacaksın kim bilir:) daha emeklemeden yuvarlana yuvarlana seni ayağımın dibinde olmadık yerde kaç kere buldum bir de emeklesen bakalım neler olacak, yerde yatmayı oyalanmayı seversin oyun halın tabi ki en favori mekanın:) ama yanında ben olunca tabi ki ah gözünün önünden 10 dk. ayrılmaya göreyim çığlık kıyamet kopar aman diye koşarak gelirim odaya bir de ne göreyim o çığlık atan bebeğin ağzında gözleri gülen kocaman bi gülümseme, ölürüm ben sana ya seni nasıl seveceğimi bilemiyorum çünkü severken bile kıyamıyorum yavrum benim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder