Meğer ben… Ben bu yüzden biber dolması yapmaktan köşe bucak kaçıyormuşum.
Meğer ben… Dolmalık biber gördüğüm reyondan sadece bu yüzden hızla uzaklaşıyormuşum.
Ben bugün… Bugün ilk kez senden sonra biber dolması yaptım. Tam 8 ay sonra ilk kez bugün yaptım hem de tıpkı senin gibi anne.
Senin gibi doğradım bolca soğanı ve senin gibi rendeledim domatesleri. Ben senden başka hiç kimsenin biber dolmasında bulamadım seninkinin lezzetini. Seninki öyle başkaydı ki, yaprak sarmazdın ya hani o yüzden belki de biber dolmanın bu kadar içimde yer edişi. Biber dolması yaparken gözümün önüne gelişin neden bu kadar nettir bilmiyorum ama içimde sana giden bütün engelleri biber dolması yapışımla yıktım sanki ben.
Biber dolması yaparken o kadar özendim ki, her malzemesi ayrı bir seramoniye dönüştü katarken içine ve ben o kadar uzun sürede hazırladım ki dolmaları, içimden uzatmak geldi o anı sadece uzatmak.
Telefonumda hep kayıtlı olan ama hiç dinleyemediğim o şarkı vardı ya hani, onu da açtım bangır bangır hem de. Bütün biberlere ayrı ayrı değer verdim ve her birini hazırlarken döktüğüm gözyaşları sanki beni anılara ulaştıran o yolu yeniden yıkadı.
Dün gibi gözümün önündeydin işte hem de o muhteşem güzelliğinle. Hani sadece senin gözlerin yeşil ya ailede, hani Nurefşan’ın gözleri de hafif yeşilimsi ya böyle… Bunu düşünüp gülümsedim ve sırf bu yüzden mutlu oldum.
Ben anılara koyduğum tabularımı yıktım anne, ben acı veriyor dediğim, dayanamam dediğim o anılara yol alırken sadece huzur buldum ve ben seni gördüm anne.
Ölmek yokluk değildir biliyorum, varlık olan hep vardır. Benim göremediğim bir şekilde varsın ve ben lezzetini özlediğim biber dolmanın güzelliğini ararken yeniden buldum sanki seni…
Yeniden…
6 yorum:
:( çok çok etkilendim. çünkü annemin yeri bende başkadır. ne diyeceğimi bilemedim. kelimeler yumru oldu takıldı boğazıma.
mekanı cennet olsun inşallah.
ne kadar tanıdık bir acı...belki bazıları için çok saçma dolma yaparken hıçkıra hıçkıra ağlamak ama senin yaşadığın duyguyu o kadar iyi biliyorum ki çok ağlamışlıklarım vardır benim de böyle,anne işte anne...
okurken bittim,goz yaslarima hakim olamiyorum,ne guzel yazmissiniz,ama bende cok ozledim annemi....
Çok duygulandım, annemizi yaşatacak o kadar anı olacak ki bir gün.Kaçamayız ki onlardan...Kaçmaya da gerek yok değil mi, beraber yaşayalım işte anılarıyla.
Allah rahmetini yağdırsın anneciğinin üzerine, anneciğime de uzun ömürler versin
içindeki anne sevgin keşke bende de bu derece olabilseydi.napalım biz de kızımıza anne oluruz.
sayfama uğra mimledim seni.
Canım ne güzel anlatmışsın anne sevgini.özlem bitmez ama güzel anılar mutluluk verir...
Annem yanı başımda ama babam uzaklarda , gamzeleri hayat verirdi bana ona özlemimden gamzeli bir eş buldum sonunda...
Hayatın terazisi adil değil ne yazık ki , nur içinde yatsın annen...
Yorum Gönder