Bebeklerin vardır böyle bağımlılıkları, kimi küçük oyuncağına, kimi annesinin bir eşyasına, kimi battaniyesine vs. bağımlılık geliştirebilir. İşte benim prensesimin de var böyle bir battaniyesi. Battaniye dediğim öyle ince ya da kadife, küçük bebek battaniyeleri gibi değil, bildiğimiz klasik battaniyenin daha küçük versiyonu. İşte bu battaniyeden artık kızımı kıskanmaya başlıyorum galiba.
Battaniyesini koklayarak uykuya geçiyor ve o battaniye olmadan uyutmam çok zor oluyor. İlk başlarda, bunun sadece uyku arkadaşı gibi bir şey olduğunu düşünmüştüm ama durum artık hiç de öyle değil.
Battaniyesini ne zaman görürse görsün, yüzünde kocaman bir gülümseme mutluluktan uçuyor. Bazen battaniye yatağın içindeyken, parmaklıkların arasında zorla çekerek dışarı çıkarmaya çalışıyor ki bunu çoğunlukla başarıyor. Geçenlerde uzun bir yoldan dayım gelmişti, salondaki koltukta uyuya kalmış bende uyuyanın üstüne kar yağar diye kızımın battaniyesini örtmüştüm üzerine. Kızım odaya bir girdi, uyuyan dayıma doğru nerdeyse koşarcasına emekleyip, bir yandan koltuğa tırmanmaya çalışıp bir yandan da battaniyesine ulaşma çabası içine düştü. Ben şaşkınlıkla seyrettim tabi bu durumu.
Kızım battaniyeye neredeyse canlı bir varlık gibi davranıyor, o varken mutlu oluyor, onunla keyifleniyor hatta bazen onu parmaklıkların arasından çekmiş oynarken kahkahalar atıyor. Ne yalan söyleyeyim, çok komik ve eğlenceli aslında. Bu hali o kadar tatlı ki ama dedim ya kıskanıyorum ben bu battaniyeyi galiba. Bir de şimdiden düşünüyorum kara kara, havalar iyice ısınınca ne yapacağız diye…
7 yorum:
çok sevimli oluyodur eminim küçük melek bu arada merak ediyorum emzik durumunuzu ve kendi kendine uyuma durumunuzu ne alemdeler :)
ne güzel aslında..ona huzur veren bir obje var...görünce uyuyor...benimkiler hiç bir eşyaya böyle bağlılık duymadılar, emzik dahil...uyutana kadar canım çıkıyordu...
eymen uyuma durumumuz gördüğün gibi battaniye koklayarak oluyor;) ayrıca uykuya dalarken emzik de veriyorum olmasa da olur aslında battaniye emziği attırıyor artık ama sanırım uyurken emzik vermeye de ben alıştım bırakmayı düşünüyorum.
neselihaller evt çok güzel ama izlediğim filmdeki küçük kız gibi olursa da yandım okula bile battaniyesiyle gidiyordu:))
Bu tarz eşyalar, çocukların güven duygusunun pekişmesine yardımcı oluyor diye biliyorum. Olumlu yanları çok elbette. Ancak dediğin gibi herşeyin aşırısı zararlıdır. Ama bir yaştan sonra bırakacaktır mutlaka. Keyfini çıkarsın minik Nurefşan. Sevgiler...
Ben de 6 yaşından 26 yaşına kadar (ayıplamayın lütfen) peluş köpeğimle uyurdum. O olmayınca uyuyamaz, huzursuz olurdum.
Kızım da kendine benim, 30 küsür senelik oyuncak bebeğimi seçti kendine uyku arkadaşı olarak.
O da benim gibi sadece uyku arkadaşı olarak ihtiyaç duyuyor bebeğine. Çok değerli eşyalardır uyku arkadaşları; başkasıyla kesinlikle paylaşılmaması gerekli olan tek oyuncaktır belki de.
Bir de benim kedim var evimde. O da benim onun için ördüğüm battanesiyesini kimselere vermiyor. Emiyor arada bir battaniyeyi :)
Her canlı özünde aynı aslında ya!
Benim cadıların da pikesi var :)))
Hele bebeklikleri döneminde nereye gitsek pikeler de bizimle geldiler o kadar bağımlılar.Aynen senin dediğin gibi bir defa odama gitmek zor geldi aman dedim onların ki nasıl olsa salonda alayım bacaklarıma aman üzerime saldırdı canavarlar:))
uyumakta zorlanmaz bu tip madde bağımlıları:))))))
yaz geldi gelecek ,sen en iyisi başka bri materyal bul.oyuncak bişi mesela.beraber gidip oyuncakçıya ona seçtir.gerçi daha anlayamaz ama eline ver atarsa alma tutarsa al:)))
Yorum Gönder