İkinci hamileliğim ilkine göre oldukça ağır geçti. Hep bir ağrım,
hep bir sızlanmam oldu. Kızım 40 haftayı tamamlayıp bizi 4 gün fazladan
bekletmesine ragmen, oglum sabırsız çıktı. 36 haftaya 3 gün kala geldi dünyaya.
Kızımı da normal doğumla dünyaya getirdim oğlumu da.İlk anda gördüm ikisini de
ve hemen yanıma getirdiler, gözyaşlarıyla kokladım ama kızım doğum sonrası odama
getirilip yarim saat sonra emzirmeme rağmen, oğlumu dört gözle odada beklerken
küvöze gittiği haberini aldim.
Oğlum küvözde 17 gün kaldı ve onu emzirmek icin büyük mücadele verdim. Gece yarıları yoğun bakıma gidip emzirdim ve görüş hakkı günde bir kez olmasına ragmen, doktoru bendeki emzirme aşkını görünce ikiye çıkardı. Buna rağmen kızımı 1 ay zor emzirerek takviyeyle falan 2 aya yakın anne sütüyle besledim. Oğlumsa şuan 5 aylık ve bugüne kadar sadece anne sütü aldı.
Oğlum küvözde 17 gün kaldı ve onu emzirmek icin büyük mücadele verdim. Gece yarıları yoğun bakıma gidip emzirdim ve görüş hakkı günde bir kez olmasına ragmen, doktoru bendeki emzirme aşkını görünce ikiye çıkardı. Buna rağmen kızımı 1 ay zor emzirerek takviyeyle falan 2 aya yakın anne sütüyle besledim. Oğlumsa şuan 5 aylık ve bugüne kadar sadece anne sütü aldı.
Kızım çok yormadı beni, mamasını yedi uyudu ve sıkıntısı yoksa
koyduğum yerde durdu. Oğlumsa tam tersi gündüz uyumayı hiç sevmedi ve ilk 4 ay
neredeyse yarım saatte bir emdi. Oğlum ya kucağımda ya da emerken mutlu oldu ve
bu yuzden bıraktığım yerde pek durmadı bugüne kadar. Kızım için illa anne
kucağı ya da kokusu diye bir şart olmadı hiç. Bende de uyudu, babasında da ve
hatta babaannesinde de. Koynumda da uyumadı pek, hep yatağında uyudu ve 4 aylıktı
odasını ayırdığımızda. Oğlumsa kokuma ve bana müptela. Aşk dolu bakışlarla bakıyor
bana, aynı odada yatsak da gece yarısı koynuma geliyor ve yatağına bıırakınca
çabuk uyanıyor. Yanında yatarken çok daha uzun uyuyor.
Kısaca kızım hiç bana bağımlı olmadı, ben yoksam babası ya da babaannesiyle
de mutlu oldu ama oğlum hala bensiz durma rekoru olan 2 saatin son yarım saati
cıngar çıkarmıştır ve sadece babasıyla. Henüz babaannesi markete bile gitsem
onunla kalmaya cesaret edememekte;)
Şimdilik
durum böyle, fark budur. Bir not olarak eklemem de yarar var; Kızım şuan 26
aylık, ben yanına yatınca hemen uyuyor ve son zamanlarda bensiz uyumak
istemiyor, geceleri uyanınca yanına babasını bile kabul etmeyip anne diye beni çağırıp
benimle tekrar uykuya geçiyor. Yani kendi başına uyuma olayı 2 yaşından sonra
değişti ve sanırım bu da kardeşe bağlı değişkenlerden. Bu arada gece iki
çocuğum uyanmış biri emmek için, biri uyumak için ağlarken eşimin her ikisi
için de bir şey yapamıyor oluşundan dolayı üzgün bakışları arasında benim o
anki çaresizliğimi hayal edin;)
5 yorum:
İki çocuk zor gibi gözüküyor ama beraber büyümeleri çok güzel.Allah güzel günlerini göstersin,maşallah çok tatlılar:)
Nasıl da elini tutmuş. Maşallah! Benim kızım da bensiz uyumaz oldu.(28 aylık) Annem gelsin diye bağırıyor bazı geceler. Bu yaşlarda oluyor demek ki...
be still az kaldı
İlkönce Maşallah diyeyim, nazar değmesin kuzucuklara. Benim kızlar arasında tam 2 yaş fark var. Ufaklık büyümeye başladıkça kıskançlıklar da artıyor ilk 6 ay pek sorunumuz yoktu hareketlendikçe kıskançlıklar artmaya başladı. Büyüğümüz bensiz asla uyumuyor, hatta üçümüz birlikte uyuyoruz. Kimse babayla uyumuyor, olan annelere oluyor:))
allah nazarlardan saklasın çok şekerler.. ama zor herhalde 2 çocuk.. bloğuna bayıldım bana da beklerim www.gecekiyafeti.com
Yorum Gönder