Çok düşündüm depresyondan hallice de olsa durumumun vahim olduğuna karar verdim.
Günlerdir okula gitmemek için bin türlü bahane uydurup, yarın da yarın diye ertelerken kah uykumu kah soğuk havayı kah kızımı bahane edişimden,
Evin durumunun gittikçe karmaşıklıktan da öte bir hal alışıyla bendeki görmemezlikten gelme rahatlığından,
Kızımla yatıp 11 saat uyuduğum bir gecenin ardından, öğlen tekrar bastırıp beni yatağa sürükleyen uykumdan,
Çok sevdiğim halde ve hatta önüme defalarca bilgisayarı aldığım halde ve hatta yazacak çok şey olduğu halde blog yazmayışımdan,
Kızım şu gündüz uykusundan biraz daha uyanmasın ne olur derken aslında onun uyanmamasını değil de üzerimdeki yıpranmışlığın yok olmasını isteyişimden…
Ve daha bu gibi şeylerden anladım ki ben yine eski ben değilim. İçimde bunalıma doğru sürüklenen bir ben var ve sanki bir daha hiç eskisi gibi enerjik, pozitif ve sağlıklı hissedemeyecekmişim gibi geliyor. Hasta gibi hissediyorum kendimi. Çok çaresiz hissediyorum, çok bıkmış. Belki kızım olmasa bu kadar olmazdım ama onun varlığı ve bu halimle kendimi yetersiz hissedişim sürüklüyor beni bu duygulara.
Çocuk da yaparım kariyer de, hatta 3 de yaparım 5 de demekle olmuyor işte. Kendimi dönülmez ama çıkmaz bir yolda gibi hissediyorum. Her şey güllük gülistanlık yaşasın iki çocuklu olacağım yubbi demek olmuyor işte sadece.
Yoksa… Ben bunca karışık ve umutsuz duyguyu hamilelikten dolayı mı yaşıyorum. Bilmiyorum ama böyleyim işte. Anlaşılmaz, yalnız, hüzünlü hissediyorum kendimi.
4 yorum:
sanıyorum hamilelik nedeniyle.Şu hormon denen şeylerin sinir bozucu etkilerinden bunlar.Geçecektir emin ol.İçini ferah tut...
Sevgiler...
Sadece Hamilesin, hormonların tavan yaptı, duygularınla, enerjinle,zihninle oynuyorlar. Haliyle böyle hissediyorsun. Geçecek, geçecek çok az kaldı. 3 hafta sonra bile çok iyi hissedeceksin. 2 çocuklu, eğitimli, kariyerli bir anne olma yolunda ilerliyorsun, buna hiç bir şey engel olamayacak:) Mucuks, Renan
Hamileliktendir, hamilelikten. Hormonların oynadıkları oyunları, doğumdan sonra çok kolay unutuyoruz. Hamilelikte sadece karnımız büyümüyor ki. Çok zor hamilelik süreci gerçekten de...
Bence bir psiklogtan biraz terapi almak rahatlatır. Yani ben başım sıkıştıkça öyle yaparım en azındanç Sevdiğin insanları dert anlatarak bunaltmaktan iyidir. ÜStelik karşındkai kişi profesyonel olduğundan bunun depresyon mu yoksa geçici bir durum mu olduğunu tespit edebilir.
Geçmiş olsun tez zamanda umarım...
Yaruzecim, çok teşekkür ederim:)
Renancım, süper moral oldun çok teşekkür ederim csnım:) Ben bu yazdıklarımı unuttum bile;)
Çokbilmiş, hormonlardaki dengesizliklerden işte canım bak bugün iyiyim dün öyle bi geldiler bana;)
Yorum Gönder