tag:blogger.com,1999:blog-23243838976473547632024-02-19T10:48:03.611+02:00Kızım ve Oğlum; KalbimGökyüzünde Güvercinler Uçurtman Olsun Yavrum, Dikensiz Yollarda Yürü Sana İnanıyorum, Gökkuşağı Uzak Değil,Uzak Değil Bulutlar, Kalbin Tarla Sevgin Başak, Dostun Olsun Umutlar.
Aslan Oğlum,Güzel Kızım Oyuncaksız Mı Kaldın, Sana Şeker Alamadım Ama Onurumu Bıraktım.
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.comBlogger304125tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-16464016146721462472013-05-30T20:54:00.000+03:002013-05-31T13:55:34.066+03:00Arko Nem, Facebook Sayfasında Ayça Şen'i Ağırlıyor!<em><strong>Arko Nem, Facebook sayfasında başlattığı 1 Konu 1 Konuk projesi ile takipçilerini yaza hazırlıyor. Sosyal medyanın sevilen isimlerinin Haziran ayının sonuna kadar yer alacağı proje kapsamında bu hafta konuğumuz Ayça Şen.</strong></em><br />
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQgb2NgL7dhVlvCdXCJ73OYsCkQ3IH3bdDsoqYrwadDC4rk32dQYXlcje-o6W-KDfLtZWCDFdIYRbIxRuQy3T-udTXqbIlh9s65VEbPuOn5c8yheUUGdcaNdmR15pw3hf1OXLvO4Nw7rk/s1600/img1-e45bf8c2-4974-42e0-9582-1f7885704595.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="228" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQgb2NgL7dhVlvCdXCJ73OYsCkQ3IH3bdDsoqYrwadDC4rk32dQYXlcje-o6W-KDfLtZWCDFdIYRbIxRuQy3T-udTXqbIlh9s65VEbPuOn5c8yheUUGdcaNdmR15pw3hf1OXLvO4Nw7rk/s320/img1-e45bf8c2-4974-42e0-9582-1f7885704595.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Alışveriş Cini, Ayça Şen, iconjane ve Blogcu Anne, bu yaz Arko Nem’in <strong><a href="http://www.facebook.com/arkonem?fref=ts" target="_blank">https://www.facebook.com/arkonem</a></strong> adresindeki Facebook sayfasında bir araya geliyor. 30 Haziran tarihine kadar sürecek “1 Konu 1 Konuk” projesiyle Arko Nem sayfasını bizzat yönetecek olan ünlüler, kendilerine ayrılan 1 haftalık süre içinde ilgi alanlarına giren konularda içerikler paylaşıp sizlerden gelen soruları yanıtlıyor. <br />
<br />
Arko Nem Facebook sayfasının 27 Mayıs - 2 Haziran tarihleri arasındaki ikinci konuğu Ayça Şen ise kendine has üslubuyla “Yaza hazır mıyız?” sorusuna yanıt arıyor. Araştırmacı kişiliğini bu kez sizleri yaz tatiline dört dörtlük hazırlamak için devreye sokan Ayça Şen, yaz aşkları konusunu da sayfaya taşımayı ihmal etmiyor.<br />
<br />
Hem cildinizi hem kendinizi hem de sevdiklerinizi keyifli bir yaz tatiline hazırlamak için siz de <strong><a href="http://www.facebook.com/arkonem?fref=ts" target="_blank">Arko Nem Facebook sayfasını</a></strong> takip edebilir, ünlü konuklara soru sorabilir ve yanıtlarını direkt kendi ağızlarından özel hazırlanan videolarda izleyerek aklınızdaki soru işaretlerini giderebilirsiniz.<br />
<br />
<a href="https://www.facebook.com/arkonem?fref=ts" target="_blank"><img alt="arko-nem-1k1k" border="0" height="250" src="http://media.bumads.com.tr/image/350x250_v2.jpg" width="350" /></a>
<br />
<br />
<span style="font-size: 80%;">Bir <a href="http://www.bumads.com.tr/?clientid=8a123fd0-913e-4bf9-9ca3-6a1b7e71245b&offerid=779" rel="nofollow" target="_blank" title="bumads">bumads</a> advertorial içeriğidir.</span>
<script type="text/javascript">ad_client = '8a123fd0-913e-4bf9-9ca3-6a1b7e71245b';ad_offer ='779';</script><script src="http://sayac.bumads.com.tr/showads.js" type="text/javascript"></script>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-48821455155388700622013-04-02T13:20:00.001+03:002013-04-02T13:20:05.953+03:00Bir Durdum Şimdi
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Bir şekilde yalnız kalmayı başardım uzun bir zaman sonra. Baharın
gelişiyle yayılan o muhteşem çimen ve çiçek kokularını içime çekerek
düşünüyorum şimdi. Yoruldum.! Hem de çok. Şükre sebep o kadar çok şey varken,
hayatta görüp geçirdiklerimden sonra hiçbir şey beni kolay kolay mutsuz
edemeyecekken kendimi neden bu kadar kopmuş hissediyorum diye sorguluyorum.<o:p></o:p></span></div>
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/bir-durdum-simdi/">Devamı</a>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-79570152016897651252013-02-12T00:00:00.003+02:002013-02-12T00:00:32.781+02:00Görümceler Kervanı
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Kendi alan adımı aldığımdan beri blog yazma yetimi
kaybettim. Şaka bir yana, yazı yazmaya fırsat bulamıyorum bir türlü. Oğlum
büyüdükçe kolaylaştı ama kızım da tam tersi bir o kadar zorlaştı. Bana yapışık
şekilde yaşayan iki çocukla bütün bir günü geçirip, ardından akşam vakti tüm
yorgunluğumla bir şeyler yazmak zor geliyor. Bilgisayarı açıp Word dosyasına
ulaşmak bile işkence gibi.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Şimdi blogumla arama giren mesafenin zaman içerisinde
azalacağını temenni ederken asıl mevzuya gelmek istiyorum. Ben görümce
oluyorum. Benim canım, kanım, yakışıklım, en çok sevdiğim, en çok kavga
ettiğim, sığınağım, gücüm, emanetim, evlatlarımdan zerre kadar farkı olmayanım,
kardeşim evleniyor. </span><br />
<span style="font-family: Calibri;"></span><br />
<span style="font-family: Calibri;"><o:p><a href="http://www.coluklucocuklu.com/gorumceler-kervani/">Devamı</a></o:p></span><br />
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-35282458158230990852013-01-28T20:03:00.002+02:002013-01-28T20:03:46.481+02:00Çocuğum Bende, Ben Çocuğumda
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Çocuklu hayat çok kolay değil ama iki çocuklu hayat hiç
kolay değil. Oyun olsa, mızıkçı yaftasını yiyeceğimi bile bile, sıkıldım der
çıkardım çoktan ama bu bir oyun da değil.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Bir kadın anne olduktan sonra, hiçbir şey bir daha eskisi
gibi olmaz. Olamaz. İşte bu hiçbir zaman eskisi gibi olamama halini öyle bir
hissediyor ki insan, bazen içinde bulunduğu şeyin aslında içinde değilmiş gibi
oluyor. Sanki birileri onu olduğu yerden almışta, bir filmin herhangi bir
sahnesine pat diye oturtmuş gibi bir his kaplıyor insanı. Böyle anlarım çok
oluyor ve içinden çıkamadığım oyundan o kadar sıkılıyorum ki, ruh halime
aksediyor hemen.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;"></span><br />
<span style="font-family: Calibri;"><a href="http://www.coluklucocuklu.com/cocugum-bende-ben-cocugumda/">Devamı</a></span><br />
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-4834077227613914502013-01-16T22:29:00.000+02:002013-01-16T22:29:41.404+02:00İyi
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">26,5 yaşındayım ve hayattan şu iki şeyi çok net bir şekilde <u>yaşayarak</u>
öğrendim:<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">İlki, olmaz olmaz deme. Olmaz dediğin, kestirip attığın o
şey belki de olur ve sen buna çok şaşırırsın. İlk duyduğumda, olmaz ki ama hiç
sanmam, yok yok mümkün değil dediğim o şey oldu, hem de çok güzel oldu. Olurmuş
demek. İyi ki de oldu.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/iyi/">Devamı..</a><br />
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-89731250813861199952013-01-16T22:26:00.003+02:002013-01-16T22:26:40.107+02:00Daha Sağlıklı Nesiller İçin Hijyen HaftasıAnneler, çocuklarımızın sağlığı herşeyden önemli değil mi? 16 Ocak 2013 Dünya Hijyen Günü kapsamında başlattığı Ellerinize Sağlık projesi ile, Dettol, Türk Pediatri Kurumu’nun uzmanlığı ile ilkokul çağındaki binlerce çocuğa 6 adımda el yıkamayı öğretti. Değerli anneler ne duruyorsunuz? Siz de Dettol ile çocuğunuza bir hayat boyu taşıyacağı el yıkama alışkanlığını 6 adımda eğlenerek öğretin. Annelerimizin ellerine sağlık! Hijyen haftanız kutlu olsun!
<a name='more'></a><br />
<br />
<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="281" src="http://www.youtube.com/embed/7I-KeQiIuGk" width="500"></iframe>
<br />
<br />
<span style="font-size: 80%;">Bir <a href="http://www.bumads.com.tr/?clientid=8a123fd0-913e-4bf9-9ca3-6a1b7e71245b&offerid=539" rel="nofollow" target="_blank" title="bumads">bumads</a> advertorial içeriğidir.</span>
<script type="text/javascript">ad_client = '8a123fd0-913e-4bf9-9ca3-6a1b7e71245b';ad_offer ='539';</script><script src="http://sayac.bumads.com.tr/showads.js" type="text/javascript"></script>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-56027090390753222022013-01-09T20:36:00.001+02:002013-01-09T20:36:42.703+02:00Ben Bu Kulüpte Fazla Kalmam<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Başlığa bakıyorum da, ne kadar kendinden emin bir başlık o
öyle ama canıma öyle bir tak etti ki kararttım gözümü. Neden mi bahsediyorum?
Uykusuz Anneler Kulübü’nden tabi ki.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Oğlumun, nasıl bir uyku düşmanı olduğunu, geceler boyu saat
başı uykumu nasıl darmaduman ettiğini şurada anlatmıştım. Önce kabullenir gibi
oldum, kızım da bol bol uyudum bunda da uykusuzluk varmış kısmette deyip çektim
sineye, kırdım dizimi, eğdim başımı önüme. Bayağı bir çaresiz hissettim
kendimi. Ne kadar çabuk pes ettim öyle, hiç çabalamadan hem de. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/ben-bu-kulupte-fazla-kalmam/">Devamı..</a><br />
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: TR; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span><br />Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-49387616031169248062013-01-06T17:22:00.001+02:002013-01-06T17:22:44.198+02:00Hüzün Sahası<br />
<span style="font-family: Calibri;">Anne olmak, için çok acıyıp ağlamak isterken, çocuklarının
gözlerine bakıp gülümseyerek yutkunmaktır. O öyle bir yutkunmaktır ki,
boğulacakmış gibi olursun, nefes alamayacağını sanırsın ama sonunda zor da olsa
havayı çekersin ciğerlerine.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Hayatımda hiç sigara içmedim, hiç ama hiç denemedim ve garip
ki merak bile etmedim. Yalnız nargile içtim birkaç defa, onu da çok sevdim. Çok
ama çok anlamsız bir tat, anlamsız bir boşluk hissi verse de efkar dağıtmaya
birebir olduğunu düşünmüşümdür. Anlamsız, gereksiz, boş ve saçma sapan olan bir
şey ama bazen canım o kadar istiyor ki, tıpkı şu an olduğu gibi. <o:p></o:p></span></div>
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/huzun-sahasi/">Devamı..</a>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-341846517449149082013-01-02T11:46:00.001+02:002013-01-02T11:46:39.631+02:00Taare Zameen Par / Yerdeki Yıldızlar
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Uzun süredir kitaplardan ve filmlerden uzaktım. Malum iki
çocuk, biri de yeni doğmuş olunca başımı kaşıyacak vakit bulamadığım zamanlar
oldu. Bundan 3 ay önce elime bir kitap (Nar Ağacı / Nazan Bekiroğlu) almıştım,
hatta parkta bir elimde kitabım öte yanda çocuklarım havalı pozlar vermiştim
-bakın iki çocuğum var ama ben hala kitap kültürü olan kurt anneyim mesajı
vermek istemişim herhalde-ama sadece 3 sayfa okumayı başarabilmiştim.
Geçenlerde o kitabı aldım elime ve 3 günde bitirdim. İşte o an anladım ki artık
değişim zamanı. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/taare-zameen-par-yerdeki-yildizlar/">Devamı..</a>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-51751980105866341492012-12-31T09:55:00.000+02:002012-12-31T09:55:11.892+02:00Bir Doğum
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">2012 son anda bize bir bebek getirdi. Kızımın süt annesi ve
aynı zamanda süt kızımın annesi canım dostum Zeynep’in bir oğlu doğdu 2 gün
önce. Doğumunun neredeyse başından itibaren hastanede yanında bulundum ve eğer
normal olsaydı doğumuna girip ona destek olacaktım.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Mecburi sebeplerden dolayı son anda sezeryan
olması gerekti ancak biz her şeyin hayırlısı deyip bebeğin sağlıkla dünyaya
gelişinin mutluluğunu yaşadık. Bundan önemli ne olabilir ki zaten.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/bir-dogum/">Devamı..</a>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-22995976011157225902012-12-27T15:20:00.000+02:002012-12-27T15:20:21.478+02:00Paylaşılamayan Anne Sendromu
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">“Anne beni sev” diyerek geliyor yanıma. Gün içinde kırk kez
sarılıp öpmeme rağmen, oğlum uyurken özellikle onu yanıma alıp birebir tüm
mevcudiyetimle onun olmama rağmen söylüyor bana bunu. Hiç beklenmedik bir anda,
durup dururken dökülüyor bu kelimeler ağzından. O bana “Anne beni sev” diyor,
benim vicdanım yerle yeksan oluyor. Kendimi sorgularken buluyorum bir anda,
yoksa yeteri kadar sevmiyor muyum?<o:p></o:p></span></div>
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/paylasilamayan-anne-sendromu/">Devamı..</a>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-76331857921276807412012-12-26T10:11:00.000+02:002012-12-26T10:11:17.509+02:00İkizden Farkı Var Mı?
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Oğlum doğduğundan beri, kızımda bir oğlumu taklit etme hali
mevcut ve ben bunun önünü alamıyorum. Pedagojik olarak normal bir süreç tabi
bunu biliyorum. Oğlum da büyüdükçe ve ortamı algıladıkça ablasını örnek alarak
taklit etmeye başladı. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">İkiz olsalardı bir şey fark etmezdi bence, en azından tek
doğumla ikisini birden çıkarırdım aradan, büyür giderlerdi beraber. Çünkü şu an
bir abla-kardeş yok bizim evde, iki bebek var. İkisini birden aynı anda
uyutması mümkün olmayan, gece biri ağlayarak uyanırsa diğeri de az sonra
ağlayarak uyanan, sabahları aynı saatte kalkan, gün içinde hep birlikte vakit
geçiren, yiyen, içen, oynayan, ağlayan, deliren, birbirini etkileyen,
dönüştüren iki bebek var evimde.<o:p></o:p></span></div>
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/ikizden-farki-var-mi/">Devamı..</a>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-49132237659261601952012-12-25T12:11:00.001+02:002012-12-25T12:11:21.964+02:00Değişen Anneliğim
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Uzun süreli blog tutmanın en büyük yararlarından biri,
insanın her an değişen ve gelişen bir varlık olduğunun belgeli kanıtı olmasıdır
herhalde. Kızımın bebekliğinde yazdığım yazıları bazen mizah niyetine okuyup,
bolca kahkaha attığımı söylemiştim daha önce. Bazen özellikle yedirme, içirme,
uyku konusunda ben neymişim meğer, ne kasıntı, ne plancı, ne takıntılı, ne
sorunlu bir tipmişim diyorum. Zavallı kızım ve zavallı oğlum.<o:p></o:p></span></div>
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/degisen-anneligim/">Devamı..</a>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-60776009562143795412012-12-24T09:40:00.001+02:002012-12-24T09:40:14.795+02:00Anneliğin Kitabına Sığmaz
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Çocuklarımız bizim aracılığımızla dünyaya gelen, tüm
sorumluluğu bize ait olan, bakımı, yetiştirmesi, eğitimi hiç de kolay olmayan,
kalbimize bambaşka bir sevgiyi tattıran can varlıklarımız ama mal varlıklarımız
değil.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Mal varlıklarımızı kenara koyar biriktiririz, satarız,
harcarız, böleriz, yağmalarız, kısaca istediğimiz gibi tasarruf edebiliriz
malımız üzerinde. Evlatlarımızsa sadece emanetlerimiz. Bunun bilincinde
olmayan, evlatlarına malı gibi davranan öyle aileler ve en önemlisi anneler
görüyorum ki aklım almıyor.<o:p></o:p></span></div>
<a href="http://www.coluklucocuklu.com/anneligin-kitabina-sigmaz/" target="_blank">Devamı</a>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-60917838766423307232012-12-22T09:44:00.000+02:002012-12-22T09:44:02.497+02:00Hoşçakal Blog
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Ben senden gidiyorum blog ama tüm sevenlerimi de yanıma
alıyorum.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">“Ben Kızımın Delisiyim” bloguma artık veda ediyorum.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Vedaları hiç sevmem, o sebepten hiç
hüzünlenip gözyaşı dökmeden hızla uzaklaşıyorum. Keşke tüm vedaların ucunda
böyle güzel bir başlangıç olsa. Artık yeni blogum </span><a href="http://www.coluklucocuklu.com/"><span style="color: blue; font-family: Calibri;">www.coluklucocuklu.com</span></a><span style="font-family: Calibri;"> ile yepyeni bir
isim ve yepyeni bir yüzle karşınızdayım.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Bu blogu hemen terk etmeyeceğim. Herkesin alıştığına emin
olana kadar buradan diğer bloguma link vermeye devam edeceğim.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Yeni yazım <a href="http://www.coluklucocuklu.com/taze-bir-merhaba/" target="_blank">orada</a>. Sevgiler:)<o:p></o:p></span></div>
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-64999067509785887432012-12-13T23:48:00.000+02:002012-12-13T23:48:10.531+02:00Ellerim Boş Bak Şimdi...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfPF70_e8YKBwAgAw6hfe-yQLizNgMylWnkcUy89XVKLKyKJpXGzZF57_CwMqw_ixGTMhXYNu9NNnPhVdI5eiq43pu5vFi0GXJxqdQPZThCgR_Tl5t1_utIHZMV5iIKXHE4XLX63f3qEk/s1600/empty_handed_twilol_by_matataku-d35e85w.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfPF70_e8YKBwAgAw6hfe-yQLizNgMylWnkcUy89XVKLKyKJpXGzZF57_CwMqw_ixGTMhXYNu9NNnPhVdI5eiq43pu5vFi0GXJxqdQPZThCgR_Tl5t1_utIHZMV5iIKXHE4XLX63f3qEk/s200/empty_handed_twilol_by_matataku-d35e85w.png" width="160" /></a></div>
<span style="font-family: Calibri;">Avcumun içi bomboş. Hiç biriktirmediklerim duruyor içinde.
Ne avcumdalar şimdi, ne de kalbimde. Biriktirmek üzerine kurulmuş bir hayatı
sevemedim hiç. Ne parayı pulu, ne de kini nefreti biriktirebildim. Birikim
olsun diye herkese dost deyip üst üste yığamadım insanları/tanıdıkları,
telefonumun rehberi dahi kuru bir kalabalıktan ibarettir o yüzden. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Calibri;"></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Çokluğu en çok sevgide sevdim ama onun bile aşırısından
imtina ettim. Sevgi dediğini de bol keseden harcamamayı, insanın sevgisinin en
çok kalbinde, kalbin de en çok ailede olduğunu öğrendim. Birilerinin dediği bir
şeylere çok fazla alınabilecekken takılmamayı, sevdiklerimin bilerek ya da bilmeyerek
açtıkları yaraları çabucak sarıp iyileştirmeyi bildim.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;"><a name='more'></a> <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Kin ve nefret üzerine kurulmuş duygularla işim olmadı hiç.
Nefret ediyorum derken bile nefret etmeyi beceremediğimi farkettim. En
hazzetmediklerimden bile nefret edemedim. Küssem de her defasında barıştım,
kırılsam da kırılanları yapıştırıp devam ettim. Hiç eskisi gibi olur mu? Olmaz işte
diyerek örmedim duvarlarımı. </span><br />
<span style="font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Varlığı varlığıma sebep olanların, yokluğu namümkün gelirken
kabullendim. Üzüntülerim de oldu, dertlerim de, göz yaşlarım da. Sebebi her
neydi unuttum gitti. Beni bugünkü bana taşımaya bir vesileydi hepsi sildim. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Biriktirmeyi sevmiyorum çünkü gereksiz ağırlık yapıyor ve
ben ağır kaldıracak kadar güçlü değilim. Varsa da olan gücümü gereksiz
ağırlıklara harcayacak kadar akılsız değilim. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Seviyorum seni çiçek, böcek, kuş, sen ve siz. <o:p></o:p></b></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Ellerim bomboş, az önce ne demiştin onu bile unuttum şimdi.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span><br />
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-20965861889306775962012-12-05T22:57:00.000+02:002012-12-05T22:57:56.963+02:00Onun Artık Dişi Var<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuSqV-kTGxfDVDcGSwhG0t5oiAMRxN9nxloMSxHY-n_OedVKf5Og3RQePzT8V0FcEoXtNgcMMOCBrg0xDK7pU1zVkK026QrSUxyhE_MMsiWK8gib9hnPQjJBoPupvD9Ljqux_PcDZFNV4/s1600/IMG_20121202_140658.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuSqV-kTGxfDVDcGSwhG0t5oiAMRxN9nxloMSxHY-n_OedVKf5Og3RQePzT8V0FcEoXtNgcMMOCBrg0xDK7pU1zVkK026QrSUxyhE_MMsiWK8gib9hnPQjJBoPupvD9Ljqux_PcDZFNV4/s320/IMG_20121202_140658.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: Calibri;">Kalabalık aileleri çok seviyorum. Ne kadar kalabalık o kadar
sıcak geliyor bana. Hani çocuk dediğinin bakımı, büyütmesi, yürütmesi, eğitmesi
zor olmasaydı, büyük bir emek gerektirmeseydi en az 5 çocuk isterdim. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">İşte kalabalığı sevdiğimden, insanların bir araya toplandığı
ortamları da seviyorum. Bizim aile kültürümüzde yakın ailenin, arkadaş
çevresinin vs. bir arada toplanıp da bir şeyleri kutlama adeti pek yoktu/r.
Doğum günlerimiz bir pasta, bir de anne baba eşliğinde kutlanıp olur biterdi.
İşte ben bunu değiştiriyorum şimdi.</span></div>
<span style="font-family: Calibri;"><a name='more'></a><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Bahsettiğim şey şaşalı kutlamalar, vur patlasın çal oynasın,
büyük parti organizasyonları, düğün misali kutlanan doğum günü konsepti değil ama
böyle güzel günlerde yakın çevrenin bir araya gelip yiyip içmesi, hoş beş
etmesi, yüzlerin gülmesi beni çok mutlu ediyor. Evde yaptığım börekli, çörekli,
tatlılı, pastalı menüler eşliğinde sevdiklerimin bir araya gelmesi gönül
doyurucu oluyor. Bu sebepten çocuklarımın doğum günlerini, özel günleri es
geçmem ve gerekirse başka bir bahane bulup getiririm insanları bir araya. Bahane
demişken, oğlumun çıkan dişinden iyi bahane olmazdı bana bunun için. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Kızım için diş buğdayı kutlaması yapmamıştım. Hem o zaman
hayatımın zemini buna müsait değildi, hem de böyle şeylerden pek de haberim
yoktu. Oğlumun dişi çıkar çıkmaz heyecanlandım ki instagramdan şu gördüğünüz mesajı yazmama sebep olacak kadar yordu beni kendisi. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIFpKtPs-iYncS4UjANHv5NcA5rjvRK2TZUPwWGLml4EL14IT9ZU-4hhqnhMHkk3ib8oyQxoaJZvRCVi1FLc07rfa6ONzPKe13TVDvO3luTpzOeOTwVTkH6ZRmw3-rd2K4IRo2iS5AVmA/s1600/IMG_20121202_221341.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIFpKtPs-iYncS4UjANHv5NcA5rjvRK2TZUPwWGLml4EL14IT9ZU-4hhqnhMHkk3ib8oyQxoaJZvRCVi1FLc07rfa6ONzPKe13TVDvO3luTpzOeOTwVTkH6ZRmw3-rd2K4IRo2iS5AVmA/s320/IMG_20121202_221341.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span> </div>
<span style="font-family: Calibri;">Aile arasında güzel bir kutlama yaptık. Aşure ayında olmamız
da günümüze iki<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>kat anlam kattı ve o gün
gelen misafirlere aşure yapıp dağıttık. Ailece mutlu olduk, gelenler memnun
oldu ve en önemlisi fotoğraflarda da kalsa geçmişe ve oğlumuza güzel bir anı
bıraktık. Şimdi kızım için de insanları bir araya toplayacak güzel bir bahane
bulmalıyım ki haksızlık olmasın;)<o:p></o:p></span><br />
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-23705009425534137722012-11-27T22:26:00.000+02:002012-11-27T22:26:14.402+02:00Uyumam, Uyuma, Uyumasınlar<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4yq33sfL1gQnlb8yCqIZgzH6ywzQUYT2AO6DlWMAbJ1Tw5c7hZHzEZ2kBIhb40Iu5oVzL8bR9Q3Lntobn6kNbKLEHhsmwUCRxx8fg_9oK7tzeaVUJt1KGspwfZGkRm8v2VA-VYjo3DTc/s1600/asleep-toddler-15-fifteen-months-asleep-in-the-car-in-her-carseat-with-soft-toys-cat-and-teddy-1-JR.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4yq33sfL1gQnlb8yCqIZgzH6ywzQUYT2AO6DlWMAbJ1Tw5c7hZHzEZ2kBIhb40Iu5oVzL8bR9Q3Lntobn6kNbKLEHhsmwUCRxx8fg_9oK7tzeaVUJt1KGspwfZGkRm8v2VA-VYjo3DTc/s200/asleep-toddler-15-fifteen-months-asleep-in-the-car-in-her-carseat-with-soft-toys-cat-and-teddy-1-JR.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="font-family: Calibri;">Vakti zamanında kızım diş çıkarırmış, hasta olurmuş
uyumazmış ben bunları dert edermişim. Mesela gece 3 saat uyumamış da sonra
uyumuş diye söylenirmişim. Ekstrem şartlar olmadığı sürece de gecede 1-2 kez
uyanıp uyuyan bir bebekmiş aslında da ben hiç uyanmasın istermişim. Kısaca,
şimdiki bana göre o zamanki ben masal gibi bir şeymişim.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Benim oğlum var ya benim oğlum… Uyumadan yaşayan bebekler
sınıfında ilk 3’e oynar, bu kadar da iddialıyım. 7 Aylık bir çocuk gündüz
toplam da 2 ya da 3 kez 15-20 dakika uyuyarak günü geçirir mi? Hadi onu geçtim
gece boyu saat başı uyanıp, emzirmezsem dünyayı yıkıp sürekli emerek uyur mu?
Ben oğlumda hiçbir yöntem vs. geliştiremedim ne yazık ki. Aylardır 2 saat
aralıksız uyuduğunu bilmiyorum, araba yolculuğu ve hareket halinde pusetle
dışarda gezmek dışında.</span></div>
<span style="font-family: Calibri;"><a name='more'></a></span><span style="font-family: Calibri;">Yine bir zamanlar asla yapmam dediğim pek çok yöntemi
denediğim halde böyle bu çocuk. Uyumuyor mu aman yeter ki uyusun deyip koydum
ayağıma yastığı sallar sallamaz kopardı kıyameti. Hadi çok uzun kullanmaz ama
biz yine de alalım bir salıncak belki uyur deyip kıydık paraya onda da bastı
çığlığı. Ağzına emziği ben taktım, o attı, ben taktım, o attı ve sonunda tuttu
ama onu da uyuma aracı olarak asla kullanmadı. Park yatağı sallaya sallaya
haşatını çıkardım onunla da uyumadı. Kucak desen o her daim kullanıma hazır,
genel olarak başarısız bir yöntem. Olmadı, hiçbiri işe yaramadı.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Calibri;"></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">O uyumuyor, ben uyumuyorum ve biz uzun süredir böyle
yaşıyoruz. Neyse ki sayesinde, uyusun da büyüsün ninnisiyle hayatımıza bir
motto olarak yerleşen tıp dünyasının onayından geçmiş uyuma ve büyüme
arasındaki doğru orantıyı çürüttük. Uyumadan büyüdü maşallah, erken doğdu
yaşıtlarına yetişti, boyda da fark attı (okur okumaz bir maşallah deyin lütfen)
:) <o:p></o:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: Calibri;">Aslında bize ne salıncak, ne sallanan yatak, ne puset lazım,
bize lazım olan bir araba simülasyonu.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Böyle portatif, içine çocuğu koyunca sanki arabada gidiyormuş hissi
veren basit bir şey. Hazır aklıma gelmişken Elektronik Mühendisi olacak
kardeşimden isteyim ben bunu. O bulup yapana kadar benim oğlan büyür ama benim
durumumdaki annelere bir hayrı dokunur.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<span style="font-family: Calibri;">Ben bir uyutma yöntemi bulamadım. Son olarak gece
emzirmesini kıyametleri koparacağını, yeri göğü inleteceğini, gecelerimizi
kabusa çevireceğini bildiğim halde kesmeyi deneyeceğim. Buna da tüm varlığımla
hazır olmam lazım, yıpratıcı olacak. Başka bir önerisi olan varsa hemen
alabilirim.<o:p></o:p></span><br />
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-29151738733086008842012-11-27T21:47:00.001+02:002012-11-27T21:47:34.775+02:00Hatalı Yayım BildirimiSevgili takipçilerim,<br />
<br />
Ne yazık ki, blogumda dün bir link yayımlanmış. Ben bunu bugün girince farkettim ve hemen sildim. Spamler basmış, şifremi çözmüş olmuş bir şeyler. Şimdi önlemimi aldım, güvenlik oranımı arttırdım yani öyle umuyorum. Mağdur olan varsa benden kaynaklı olmasa da çok özür diliyorum.<br />
<br />
Sevgiler.Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-28973471937593854502012-11-22T23:49:00.000+02:002012-11-22T23:49:00.046+02:00Göz Görünce Gönül Yine Katlanır
<span style="font-family: Calibri;">Benim içim sızladı tuttum gözyaşlarımı, sen ağladın benim de
gözyaşlarımı. Biliyorum ve biliyorsun, kabullenmek zor olsa da kabullenmek
zorundayız. Hayat hep bizim istediğimiz gibi gitmiyor ve bizim beklediğimizi de
vermiyor. Beklenmedik şekilde elimizden aldıkları da oluyor yerine koydukları
da. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Gidenlerin yeri hiç dolmuyor, doldurulmuyor. Doldurmaya
çalışanlar nafile bir telaşla yoruyor kendilerini. Keşke olmasa, adı, sanı,
varlığı yok olsa keşke, kin duymak nedir bilmezken bize kini öğretenler çıkıp
gitse, yaşayıp yaşattıklarından ve yaptıklarından utanmadan gülümseyen maskeli
yüzler bıraksa yakamızı diye düşünmenin, delirmenin ve dövünmenin boş olduğunu
bilecek yaştayız.</span></div>
<span style="font-family: Calibri;"><a name='more'></a> <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">Biz yaş hesabını almak üzerine değil vermek üzerine yaptık.
Aldığımız bir şey yok, verdiğimiz çok şey var ki o da zaten bizde olandan değil
bize verilenden. Kısaca içinde bulunduğumuz hal ve ahval adına yaptığımız bir
eylem yok. Biz sadece bir teşekkür için var mıyız burada? Verilene bir şükür
için…<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Şimdi boş verelim göz görse de gönlün nasıl katlandığını çok
iyi bilişimizi, şükrümüze bakalım. Gönül katlana görsün çünkü katlanmak onun
yegane işi, biz sadece “secde” ede duralım.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object width="320" height="266" class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://2.gvt0.com/vi/_uWva06QacI/0.jpg"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/_uWva06QacI&fs=1&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://www.youtube.com/v/_uWva06QacI&fs=1&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-15891661458770193112012-11-11T23:01:00.000+02:002012-11-11T23:02:06.082+02:00Sussss<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Rahmetli annemin patenti kendisine ait olmasa da sıkça tekrarladığı harika biz söz vardı; <strong>herkes layığını bulur!</strong></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Şimdi ben... Oturacağım sağlam bir yere ve hiç istifimi bozmadan izleyeceğim layığını bulmuşların hikayesini. Bu dizi kaç sezon sürer bilemem ama pek bayacak gibi görünmüyor. Ben en çok final bölümünü merak ediyorum. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Aslında sözün özü, insan hakettiğini yaşar. Bunun üstüne de söylenecek söz yok, 'sus'tayım şimdi.</span>Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-47189817100854463752012-11-07T11:49:00.000+02:002012-11-07T11:49:35.947+02:00Zor Olan Ne?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWzRV_4KtASsGeeKHxQNaUOyxRW6R3UH73B5REb6Sbc8jBzxYBncrzcXpN4SEUyFS6RzjDnmUyvqNKVCvoK0ZH5MI4JHzvsMRfQvp_gRzNyFpvTHY0FbZcfAxsQbiC8IH4lubhz8Pqmac/s1600/Mother+and+two+children+shopping+in+supermarket.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="131" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWzRV_4KtASsGeeKHxQNaUOyxRW6R3UH73B5REb6Sbc8jBzxYBncrzcXpN4SEUyFS6RzjDnmUyvqNKVCvoK0ZH5MI4JHzvsMRfQvp_gRzNyFpvTHY0FbZcfAxsQbiC8IH4lubhz8Pqmac/s200/Mother+and+two+children+shopping+in+supermarket.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="font-family: Calibri;">Çocuklarımı çok seviyorum, her şeyden ve herkesten çok.
Kalbimde hep bir şükür şükür şükür şükür… sözcüğüyle yaşıyorum ve varlıklarının
değerini çok iyi biliyorum buna da çok şükür.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">İki çocuk gerçekten kolay değil hele ki aralarında 22 ay
olan iki çocuksa bu hiç kolay değil. Belki ikiz annesi olmak bundan daha
zordur, üçüz annesi olmaksa kesin daha zordur ya da üç veya üstü sayıda çocuk
annesi olmak. Kısaca, her zorun daha zoru vardır ve belki bir başka gözden
bakılınca benim işim daha kolaydır. Objektif olarak kendi durumumu
değerlendirince de durumun benim için o kadar da iç karartıcı olmadığını
görüyorum. Oğlumun 7 aylık olmasına az kalan şu günlerde her şey düne göre daha
kolay ve dışardan alabildiğim desteklerle de bu iki çocuklu anne olma durumunu
da epey rayına oturttum aslında.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Her şeye rağmen, öyle ya da böyle bu annelik hiç kolay
değil. Bazen çok bunaldığım anlarda karşıma çıkan ilk kişiye çok zor çok diye
dert yanarken buluyorum kendimi. Peki çok zor çok derken neyi mi kastediyorum?
Birkaç örnekle açıklamak isterim.</span><br />
<span style="font-family: Calibri;"></span><br />
<span style="font-family: Calibri;"><a name='more'></a><o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">1.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Daha oğlum doğmadan önce kızımın tuvalet
eğitiminde büyük bir yol katedmişken bugün tamamen beze dönmüş olması zorluyor
beni. Gün içinde kimi zaman kendimi seriye bağlamış halde bez çıkarıp takarken
buluyorum ve duyu organlarımla beraber işkence görüyorum. Üstelik hiç de anneye
mis gibi kokmuyor, Allah düşmanımın başına vermesin yani o derece berbat bir iş
bu.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">2.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Kendi kendine yemek yemeyi artık neredeyse
tamamen başaran titiz kızımın önlük takmama/giymeme ısrarı dolayısıyla gün
içinde defalarca, üstüne bir şey döküldüğü an mama sandalyesinde soyunup beni
yeniden giydir diye tutturması zorluyor beni. Bu işe oğlumun bol
kusmuklu/salyalı ve bezinden taşan .oklu hali eklenince bazen seriye bağlamış
halde kıyafet giydirip çıkarırken buluyorum kendimi ve gün sonunda bir sepet
dolusu çamaşır çıkmış oluyor.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bizim
çamaşır makinesi bir gün bile boş durmuyor kısaca.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">3.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Kızımın, ben zar zor yemek yeme fırsatı bulunca
benimle resim yapmak, kitap okumak, oyun oynamak için ısrar etmesi ve hatta
açıklamalarımı dinlemeyip kolumdan çekiştirip odasına götürmesi çoğu zaman aç
kalmama sebep oluyor ve aç aç çocuklarla uğraşmak zorluyor beni.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">4.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Zaten gündüz pek uyumayan oğlumu tam uyutmuşken
kızımın çıldıracağının tutması ve evde çığlık kıyamet koparması sonucu uykusunu
alamadan uyanan oğlumun da huysuzluğunun buna katılması zorluyor beni.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">5.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Kızımın oğluma vurduktan sonra yanıma gelip,
anne ben kardeşime vurdum demesi ve bunu yapmaması gerektiğine bir türlü ikna
edemeyişim sonucu oğlumun iyice bir pataklanmış olması zorluyor beni. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">6.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Kızımın oğluma sarılıp öpmek isterken, ayının
yavrusunu severken öldürmesi misali üstüne çıkıp çocukcağızı ezim ezim
eziklemesi en çok da vicdani açıdan zorluyor beni.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">7.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Bir yere gidecekken hazırlanmanın en az 1 saat
sürmesi, kızımın giydiği kıyafetleri değiştirmek isteyip çorabına varana kadar yeniden
soyunması, oğlanın tam kapıdan çıkacakken kusması ya da bezini kirletmesi,
kızın yağmurlu günde açık ayakkabı giymek için, güneşli günde bot giymek için
ısrar edip “hayııııııırrr” diyerek zıp zıp zıplaması zorluyor beni. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">8.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Arabayla bir yere giderken oğlumun yattığı
yerden kucağa gelmek için ağlamaya başlaması sonucu kızımın da sebepsiz bir
şekilde mızırdanmaya başlayıp yavaş yavaş bu mızırdanma miktarını oğlumun
ağlama şiddetine oranlayarak arttırması kısaca kıskançlık/taklit etme halleri
zorluyor beni. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">9.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Bir yerlere gezmeye gidince, emme düşkünü
oğlumun sızlanmaya başlayıp emzirene kadar huzur bulmaması, ben onu emzirmenin
yolunu ararken kızımın da bezini kirletmiş olması ya da park diye tutturması ya
da restorandaysak mama sandalyesinden inmek için yapmadığı huysuzluğun
kalmaması zorluyor beni.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">10.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Kucak düşkünü ve yere 2-3 dakikadan fazla
bırakılmaya tahammülü olmayan oğlumun sürekli kucağımda ya da emzirme
pozisyonunda oluşu, kızımın da bu duruma oldukça uyuz oluşu ve tam o sırada onun
da anne beni kucağına al diye tutturması sıklıkla yaşadığım bir olay olduğundan
zorluyor beni. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">11.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Gece kızımın uyanması sonucu zaten doğru dürüst
uyumayan oğlumun da uyanması ve ikisinin birden sanki o çok ilgili, gülüp
eğlendikleri, oyunlar oynadıkları babaları bir yabancıymış gibi sadece beni
isteyip çığlık çığlığa ağlamaları ve ikisinden birini tercih edip diğerini de
kendi çapında bir eziyete mahkum etmek zorunda olmak zorluyor beni.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">12.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";">
</span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Gece ikisinin de uyanması sonucu saatlerce
uyutma mücadelesi verirken harcadığım efor sonucu çektiğim eziyet ve üstüne
sabahın köründe uyandırılacağımı bilerek yaşadığım uykusuzluk çok zorluyor
beni. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">13.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Site içinde de olsa ikisiyle beraber tek başıma
parka çıktığımda oğlumun huysuzluk yapıp ağlamaya başlaması, kızımı eve gelmek
için bir türlü ikna edemeyip rüşvet teklif etme noktasına gelmek zorluyor beni.
<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">14.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">İkisiyle parktayken, oğlumun klasik
huysuzluğuyla pusetinde durmayıp kucağıma gelmesi ve bu şekilde kızımı
salıncağa bindirip sallamak, tahterevallinin bir tarafına oturtup diğer
taraftan destek vermek, başka çocuklar varken gözetim altında tutmaya çalışmak
ve bazen kucağımda oğlumla kızımın peşinden koşturmak zorluyor beni.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin: 0cm 0cm 10pt 36pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18pt;">
<span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font-family: Calibri;">15.</span><span style="font-size-adjust: none; font-stretch: normal; font: 7pt/normal "Times New Roman";"> </span></span></span><span style="font-family: Calibri;">Sabah evde yalnızsam ikisinin aynı anda uyanmasıyla,
hangisinin bezini önce değiştireceğime karar vermek, birini emzirirken ötekine
kahvaltı hazırlamak, birine kahvaltı ettirirken ötekinin yerinde durmayıp
kucağıma tırmanmaya çalışması, ikisine aynı anda yetişmek zorunda olmak
zorluyor beni.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">İşte iki çocuklu olmak insana tek
çocukluyken şikayet ettiği halleri mumla aratırken, tam da bu sebeplerden tek
çocuğa ben tek gözümle bakarım dedirtiyor;) Peki güzel mi? Çok güzel…. İşte bu
fotoğraf da kanıtı, zor olan şeyler güzeldir!</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvfpELqETfBtZVpuG6Y2PGBlI5HtL1TUtLZZ24qaaUmwzMu6YK_8c914n9ZGUew1g9UiFyzZwdQsAcO_DWUb_kYTug7_B9keJXgrKRVXb0PEAGRl2FrDA7nx8OQCEPYFHpeGg1-17Bx1Y/s1600/canlarn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvfpELqETfBtZVpuG6Y2PGBlI5HtL1TUtLZZ24qaaUmwzMu6YK_8c914n9ZGUew1g9UiFyzZwdQsAcO_DWUb_kYTug7_B9keJXgrKRVXb0PEAGRl2FrDA7nx8OQCEPYFHpeGg1-17Bx1Y/s320/canlarn.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: Calibri;"><o:p></o:p></span><br />
<br />Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-80571532699296259462012-10-19T12:10:00.000+03:002012-10-19T12:10:22.837+03:00Saldım Çayıra Ekolü<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPs0xRt6vF0-d9HrIksPCTtQ9irF2egokhg_nFJwUHMLFId60U4FIKNFduMRkVds2ElGGndjCyIOj6SRAe1PN_f2_Cg5CZey_erggg3YkjOXJD3Pd_jT6oYSIj3OvWCHin2hGieWmSEIc/s1600/8351569-mother-with-two-children-playing-on-grass.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPs0xRt6vF0-d9HrIksPCTtQ9irF2egokhg_nFJwUHMLFId60U4FIKNFduMRkVds2ElGGndjCyIOj6SRAe1PN_f2_Cg5CZey_erggg3YkjOXJD3Pd_jT6oYSIj3OvWCHin2hGieWmSEIc/s200/8351569-mother-with-two-children-playing-on-grass.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="font-family: Calibri;">Çocuk eğitimi, gelişimi, beslenmesi, uyuması gibi konularda
okuyup araştırmayı, ekoller peşinde koşmayı çoktan bıraktım, bizdeki ekolün şu
sıralar başlığı; Saldım Çayıra. Nasıl bir yöntem bu saldım çayıra derseniz
hemen bir özet geçeyim, keza geçenlerde blog yazmaya yeni başladığım zamanlara
gidip kızım bebekken uyguladığım uyutma, besleme, eğitme vs. yöntemlerini
içeren yazılarımı mizah niyetine okuyup bolca kahkaha attım. Onca şeyi yazıp
uygulayan ben miymişim dedim kendime inanamadım. İnanamadım evet çünkü çoğunu
hatırlayamıyorum bile. Her hamilelik ve doğumla beraber IQ’mda bir düşüş
olduğuna ve aynı zamanda hafızamda bazı şeylerin silindiğine inanıyorum
aslında. Anne olmanın bana bir hediyesi unutkanlığımın artmasıdır çok şükür ki
Alzheimer derecesinde değil şimdilik, onun için birkaç kez daha hamile kalıp
çocuk doğurmam gerekiyor sanırım.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Saldım çayıra metodu harika bir yöntem aslında. Şöyle ki,
siz hiçbir şeyi hesaplayıp planlamıyorsunuz her şey kendiliğinden gelişiyor.</span></div>
<span style="font-family: Calibri;"><a name='more'></a> <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Calibri;">İlk olarak çocuğun uyku saatlerine olan takıntıdan kurtulmak
gerek. Mesela ben oğlumdan önce kızımı dakik olarak belli ritüeller eşliğinde
yatağına koyardım ve uyuyana kadar azmeder kaldırmazdım yatağından. Zaman
içinde bu kurala alışmış mum gibi uyuyan, gece uyanmak nedir bilmeyen bir çocuk
sahibi olmuştum. Peki şimdi nasılım? Öğlen isteyen uyur istemeyen uyumaz, bir
iki denerim baktım olmuyor hiç yormam kendimi akşam erken yatar der salarım
çayıra. Zaten bu durumu kasıp kendime dert etme ihtimalim yok çünkü biriyle
uğraşırken ötekinin çıkardığı problemlerle baş edebilme imkanım oldukça düşük.
Benden bir değil, iki değil, üç ben yeter ancak onlara ve o da mümkün değil.
Kızım şükür ki geçmişte güttüğüm metodolojilerin bir sonucu olarak öyle ya da
böyle her akşam vakti gelince pek zorlanmadan uyur ama oğlum bir gün 19:30, bir
gün 20:00, bir gün 21:00 ve hatta bir gün 22:30 şeklinde değişik uyku
saatlerine sahiptir. Kıyafet seçer gibi canı hangi saatte uyumak isterse o saati
seçer ve bu konuda tarafımdan tamamen saldım çayıra metodu uygulanmaktadır.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Ne yapayım yani? Yatağına koyup ağlatayım mı? Bu şıkkı
geçmişte onaylasam da şuan zaten karşıyım ama hadi onayladım diyelim yine de
mümkün değil. Oğlumun kızım uyuduktan sonra ağlama lüksü yok çünkü onu uyandırır.
Gözleri fal taşı gibi açılmış bir cingözü uyutmak için hiç karanlık odalarda
sessiz ortamlar oluşturup kendimi paralayamam. Evet evet tabi tam olarak bu;
paralayamam. Zaten gün boyu iki çocuğun bezinden, beslenmesinden, oyunundan,
ağlamasından, sendromundan beynim allak bullak oluyor bir de onun uykusunun
derdine düşecek o eskimiş taze anne enerjisini ben nerden bulayım.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Bir diğeri de, beslenmeyle ilgili tüm takıntılardan arınmak.
Çocuğu aç ve vitaminden yoksun bırakmak değil kastım elbette ama bugün şunu
yedi yarın bunu yesin planları çoktan kalktı rafa. Kızım dünkü çorbayı bugünde
yiyebilir ya da o gün yiyebileceği bir yemek yoksa çorba-ekmek ve
meyve/kuruyemişle geçebilir. Oğlum bugün meyve suyu içtiyse sebze yemeyebilir
ya da yarın hiçbir şey yemeyip sadece emebilir. Ek gıdaya geçiyor diye
sistematik bir düzen dahilinde meyve-sebze-yoğurt-muhallebi diye saat hesabı
yapacak yaşı ilk çocukla geçtim ben. Bol bol anne sütü alıyor ya hiç acelem yok
ve hatta ne yalan söyleyeyim ek gıdaya geçmeye çok da meraklı değilim. Nerde
sadece emzirilen çocuk, nerde ne yese diye kara kara düşünülen çocuk. Kızımda
yaptığım gibi patates, havuç, kabak, irmik karışımında her bir sebzeyi
milimetrik hesaplar dahilinde oranlayarak katmam artık mümkün değil, o sırada
tek gözümle çocukları gözetirken diğer gözümle sebzeleri hazırladığım elimin
ayarına bağlı olarak değişir her şey.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Oğlum yemeklerin suyundan tadabilir, kaynatılmamış bir suyu
içmiş olabilir, ablası tarafından bol bol şaplak yiyebilir, çorapsız durabilir,
halıların üzerinde non-steril takılabilir, eline geçen her şeyi ağzına rahatça
sokabilir, uyumayabilir, yemeyebilir, dedesi tarafından baş aşağı tutulabilir,
altı kirli bekleyebilir, banyodan sonra bebek yağı sürülmeyebilir, 3 gün banyo
yapmamış olabilir, ablası öncelikliyken bir süre ağlayabilir, şimdiden lazımlığa
oturmak zorunda kalabilir ve ne yazık ki ilgisiz de kalabilir.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Bunlar kızımın onun aylarındayken hiç tecrübe etmediği <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>şeyler, oğlumunsa şimdiden tam anlamıyla hayat
tecrübesi. İkincilerin kaderi bu diyerek üzülmektense, annenin gücü bu kadarına
yetiyor buna da şükür demeyi tercih ediyorum. Aç değil açıkta değil, onun da
kısmetinde saldım çayıra ekolü varmış, Ferber uygulamayan bir annesi olduğu
için şükretsin bence. <o:p></o:p></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
<span style="font-family: Calibri;">Şaka bir yana, tecrübeli anne olmak, tek çocukluyken iki
çocuğun birden annesi olmak, doğrularını yanlışlamak ve yanlışlarını
doğrulamak, her şeye yetemeyeceğini anlamak ve işte tüm bunlarla beraber her
iki çocuğuna da kalbinde nasıl olduğunu bilemediğin kocaman bir aşk beslemek
birbirine karışınca benden ortaya bu çıktı. Takıntılarından sıyrılmış, hesapla
kitapla çarkı döndüremeyeceğini anlamış, kızının delisiyken bir de oğluna
divane olmuş bir anne. Geçmişteki benden tek farkım, öyle ya da böyle geçiyor
zaman; ”Olduğu kadar, Olmadığı kader!”<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Calibri;">Not: Bu yazıyı yazdıktan sonra dışardan bir göz gibi okudum
ve oğluma acıdım ben ama ya;) Bu arada taviz vermediğim iki konu var her iki
çocuğumda da. 1. TV izlemek yok. 2. Kitap okumaya grup halinde tam gaz devam.<o:p></o:p></span><br />
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-30425452290000067572012-10-07T01:14:00.000+03:002012-10-07T01:16:00.653+03:00İki Gözüm İki Çeşme<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdDLjSVa1AQch0RWui-sSleF0c-AnEdk87HnEUtBSGasUXDdfrZpq5Zy7wRmKgeapONDalnfwcHdtj3BX89sTGncNA7hngco26PYg5kY9l6CO-T8yquM9mC7N1KY71yaTAJlg3r0mTrrs/s1600/49047083411639891_ve1XGV58_c.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><br /></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdDLjSVa1AQch0RWui-sSleF0c-AnEdk87HnEUtBSGasUXDdfrZpq5Zy7wRmKgeapONDalnfwcHdtj3BX89sTGncNA7hngco26PYg5kY9l6CO-T8yquM9mC7N1KY71yaTAJlg3r0mTrrs/s1600/49047083411639891_ve1XGV58_c.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="176" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdDLjSVa1AQch0RWui-sSleF0c-AnEdk87HnEUtBSGasUXDdfrZpq5Zy7wRmKgeapONDalnfwcHdtj3BX89sTGncNA7hngco26PYg5kY9l6CO-T8yquM9mC7N1KY71yaTAJlg3r0mTrrs/s200/49047083411639891_ve1XGV58_c.jpg" width="200" /></a><span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Çok oldu efkarlanmayı bırakalı ya da bir türlü efkarlanamayalı
demeliyim sanırım. Benim için bir efkarın içinde derin düşüncelere dalmak iç
huzuruna vesiledir çünkü. Derin derin düşünüp dünden ve bugünden olan bir
şeyler üzerine, içindeki zehri akıtmak gibidir. Gelecek üzerine düşünüp
hayaller kurmayı bırakalı çok olduğundan ne zehri olur içimde ne de panzehiri.
Belki de bu yüzdendir taş üstüne koyacağım taşların hesabını yapmayışım ve taş
hesabıyla hiç uğraşmayışım.</span><br />
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><a name='more'></a><o:p></o:p></span><br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"></span> </div>
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">İkinci doğumumdan sonra kendimi toparlamam çok zor oldu. Bir türlü
söylemeye dilim varmasa da derdimin sebebi hep belliydi. Derdim annesiz bir
annelik ve en kalabalık içinde bile yalnız hissedişimdi. Anne insana en çok, o
en savunmasız ve muhtaç olduğu bebeklik dönemiyle, annelik döneminde lazımmış.
Anne her daim bir ihtiyaç elbette ama yaşadıklarımdan öğrendiğim şey bu. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Öyle cok hayalim var ki benim. Ne geleceğe ne de geçmişe dair.
Benim hayallerim diğer hayaller gibi de değil çünkü imkansız. Annemle
cocuklarımı bir arada hayal edip, uzun uzun düşündüğüm hayaller.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Çocuklarımın ikinci bir dili de Almanca olacaktı
mesela. Daha önce yazmış olmalıyım bir yerlerde, annem Almanya'da büyüyüp
eğitim gördüğünden anadili gibiydi Almanca. Çocuklarımla doğdukları andan
itibaren Almanca konuşacaktı sadece. Bizim ne hayallerimiz vardı Nurefşan için
anacığımla. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Şimdi öyle uzak ki o hayalleri kurduğumuz günler. Olmadı ama
olamadı çünkü onun kaderi torunlarıyla bir yazılmadı. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Annem tam bir Fatih Kisaparmak hayranıydı. İlk cıktığı günden beri
tüm kasetleri arşivinde ve tüm şarkıları ezberindeydi. Bense pek sevmezdim onu
dinlemeyi ve bu yüzden hep değiştirmek isterdim o çalınca. Çocukken konserlerine
giderdik hep beraber, annem öyle ıslıklar çalıp coşardı ki hayran olurdum o
haline. Babam da caktırmadan kıskanırdı ama engel olmadı hiç onun bu fanatik
haline. Şimdi telefonumda koca bir Fatih Kısaparmak arşivi var ve en eski
şarkıları bile zihnimde bana annemin anılarını hatırlatıyor. İyi ki diyorum
şimdi, iyi ki Fatih Kısaparmak var çünkü o şarkıların her birinde ruhum ayrı
yerlerde geziyor.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ve arşivden bir şarkı çıkıyor, mıhlanıp kalıyorum. Nefesim
kesiliyor çünkü çalan şarkı, “Aslan oğlum, güzel kızım...." <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>diye devam ediyor. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Aman Allah'ım hatırlıyorum, annem bunu eşlik
ede ede söylerdi kardeşimle bana ama biz o kadar küçüktük ki anlamıyorduk anlamını.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Şimdi anlıyorum anne. Anlıyorum ve dün değil bugün söylemişsin
gibi, görmediğim ama varolduğuna tüm kalbimle inandığım o yerden bize seslenmişsin
gibi. Bu şarkıyı bir miras gibi alıyorum ve şu an blog temamı değiştirip
çocuklarıma adıyorum. Bir kızın bir oğlun vardı, bir kızım bir oğlum var.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/u6JtvhHrnKY?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<span lang="EN-US"><o:p><span style="font-size: x-small;"> </span></o:p></span></div>
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2324383897647354763.post-40388652454715122452012-10-01T10:29:00.000+03:002012-10-01T10:29:32.754+03:0012+7<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy1n1kjnOBrHXco_RrzRz3jt8msrqIwhn5OxuQx0QLKk4G3oCU5ZU9l9dEVoPdA0NbmeqRVdg52p5rm3h7wl8Whgcud6QqmbkoNC7B3QTuyPNRggZAYVl_a2RnW9yHIg4AQU4iXnFyoB4/s1600/ss_101761123.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy1n1kjnOBrHXco_RrzRz3jt8msrqIwhn5OxuQx0QLKk4G3oCU5ZU9l9dEVoPdA0NbmeqRVdg52p5rm3h7wl8Whgcud6QqmbkoNC7B3QTuyPNRggZAYVl_a2RnW9yHIg4AQU4iXnFyoB4/s200/ss_101761123.jpg" width="200" /></a></div>
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Oğlumun bir hayat felsefesi var. Bebek deyip geçmiyorum ve
olduğuna inanıyorum. Yalnız bu felsefeden zaman içinde vazgeçip değiştireceği
yönünde umudum var. Şöyle ki; hayat ya anneyi emerken ya da pozitif elektrik
aldıklarımın kucağında güzel. İşte bu felsefeden olacak, “koyduğum yerde 5
dakika durmuyor bu bebek” diyengillerdenim. Böyle bebeklere kucakçı da diyorlar
ama nedense o sıfat bana itici geliyor. Kucağı seven, insan sıcaklığının
düşkünü diyorum ben ona.<o:p></o:p></span><br />
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Kızımsa tam tersi hiç kucak düşkünü olmadı yani çok şükür olmadı,
yoksa nasıl geçerdi hamilelik düşünemiyorum bile. Yalnız son zamanlarda
kardeşini sürekli kucakta gördüğünden olacak, "anne beni kucağına av"
diyerek o da kucağıma gelmek istiyor. İyi güzel hoş da, bunu özellikle kardeşi
kucağımdayken yapıyor oluşu zor çünkü bir tarafımda kardeş, bir tarafımda o
olunca, hele bir de hanımefendinin belirlediği koordinatları tek tek gezerken
belim ağrımaya başlıyor. Hele ikisinin toplamda 19 kilo civarı olduğunu
düşünürsek.</span><a name='more'></a><o:p></o:p><br />
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Neden anlattım ben şimdi bunu? İlk anneliğimle ikinci anneliğim
arasındaki dağlar kadar farkı göstermek için. İnsan yeni anne olunca daha
hamileliğinden başlıyor, çocugu şöyle alıştırmam, böyle şımartmam, kucakçı(!)
yapmam, disiplin, kurallar, traccy'ler, ferberler, çok bilmiş, ahkam kesen bir
tip oluyor kısaca. Bir de daha sabırsız oluyor, en azından ben öyleydim. İşte
kızımı da böyle sistematik kurallar ışığında, binbir hesap kitapla büyüttüm.
Derken şimdi o günkü beni hiç ama hiç beğenmiyorum ve hatta bazı yaptıklarımı
kınıyorum. Bebek bu en nihayetinde ve ihtiyacı olan tek şey annesinin sevgisi,
kokusu, ilgisi. Kendini kucakta mutlu hissedip tatmin olabilir bazıları,
bazıları da önüne koyduğun oyuncaklarla bir süre oyalanabilir. Eğer sadece
kucakta ve emerken mutluysa, benim oglum gibi sırtı yer görünce yükselen dozda
ağlayıp koparıyorsa kıyameti, az buçuk bu ihtiyacının bana getirdiği külfete
katlanarak onun bu isteğine katlanmaktan yanayım.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 130%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">İlk anneliğimdeki ben, bırakayım biraz ağlasın der, bir takım
ekollerin peşine takılır giderdim büyük ihtimalle. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Şimdiyse tek ekolüm, iç güdülerim</b>. Sonsuza kadar kucağımda
kalmayacağını, hatta bir gün ben istesem de uzun süre kucağımda durmayacağını
yaşayarak öğrendim. Çocuklarıma talep ettikleri şey benim sıcaklığım, ilgim ve
sevgim olduğu sürece sınırsız sabır ve hoşgörülü olmaktan yanayım. Çok şükür
ki, çok bunalıp sıkıntılı olduğum durumlarda bile sabırlı olabilen, ses
yükseltmeyen bir anneyim.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="left" class="MsoNormal" style="line-height: 130%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: left;">
<span lang="EN-US"><o:p><span style="font-size: x-small;"> </span></o:p></span></div>
</div>
Ben Kızımın Delisiyimhttp://www.blogger.com/profile/09367014208161733521noreply@blogger.com3